Pakken passen
Ik sta alleen in de winkel, er komt een man binnen lopen, niet te lang, buikje. Verzorgd maar zeker niet bekakt.
Hij heeft duidelijk een doel maar loopt eerst een rondje door de winkel. Ik doe of ik druk bezig ben (of ben dat ook dat weet ik niet meer) maar wel zo dat ik aanspreekbaar voor hem ben. Ik haat verkopers die direct op een klant afrennen. Onze klanten zijn vaak prima in staat om te bedenken of ze hulp nodig hebben, en anders zie je vanzelf een beetje half geremd, half onzeker, half doelloos spullen uit je rekken trekken. Dat is het moment om toch even vriendelijk te vragen of iemand hulp nodig heeft. Meestal zeggen ze dan nog steeds nee, maar als je dan niet aandringt en vriendelijk weer wegloopt komen er 9 van de 10 keer opeens een heleboel vragen uit. Heerlijk vind ik dat! Wedstrijdje met mezelf om dan een antwoord op alle vragen te weten.
Ik haat verkopers die direct op een klant afrennen
De man die net de winkel binnenkwam heeft duidelijk een doel: “ik heb 10 jaar een MPX pak gehad, en nu zag ik een BR2 pak voor 500 euro, is dat wat?!
Voor 500 euro gaat dat net niet lukken, en het is geen Gore-Tex, maar de prijs kwaliteit verhouding op de BR2 is uitstekend. Wilt u misschien even passen? Dan kunt u voelen waar we over praten. Dat werkt net wat makkelijker.
De beste man heeft een perfect figuur voor de Musto pasvorm, en de L broek, en jas die ik hem aangeef zitten als gegoten. Hij kijkt naar de prijs en vraagt of er nog een aanbieding aan zit te komen. Ik leg hem uit dat deze pakken dit jaar nieuw in de collectie is en dat ze ongeveer per 3 jaar van collectie wisselen, dus dat die kans afwezig is. De man is zichtbaar blij, maar er mist nog iets. De overtuiging is er (hij trekt het pak niet uit zichzelf uit, dat is altijd een teken dat het goed en prettig zit). Ik bied hem aan om de prijzen online te vergelijken als dat is waar hij voor komt. “we kunnen dat net zo goed nu doen, als dat uw doel is. Nee dat was niet zo, nergens voor nodig. Ok, dan weten we dat.
Ik bied hem aan om de prijzen online te vergelijken als dat is waar hij voor komt
Ik zeg “dit gaat uw pak worden als ik het zo zie, ik leg hem vast bij de kassa, maar we kijken nog even naar de OS2 van Gill, die is qua prijs vergelijkbaar, en dan hebt u een gevoel bij een ander pak. Mijn vermoeden klopt, hij vind het Gill pak een stuk minder, en wil heeeel graag de BR2. Ik bied hem aan nogmaals het BR2 pak aan te voelen, maar dat is niet nodig.
We lopen naar de kassa en ik begin de beveiliging van de jas af te halen, terwijl ik ondertussen over zeilen en regen op het IJsselmeer praat. (dan heb je in ieder geval geen vliegjes, bla bla bla)
De man draalt een beetje en voelt aan zijn zakken. “God ik heb geen portemonnee bij me, dat is stom!…. Direct gevolgd door de vraag: Het is dus een MUSTO BR2 pak maat L, Voor totaal bedrag X” Ja dat is het. “En er gaat geen korting meer vanaf” Nee er gaat geen korting meer vanaf, dat is onmogelijk met onze prijzen mijnheer. “He wat stom dat ik mijn portemonnee niet bij me heb zeg, ik had niet verwacht dat ik zo snel zou slagen. “Het is dus een MUSTO BR2 pak maat L, Voor totaal bedrag X” Een beetje verbouwereerd kijk ik hem aan. Ik ga best prat op mijn ervaring en overkomt mij niet snel dat een klant me zo weet te bedotten. Ik vraag waar de man woont en bied aan het pak voor hem apart te houden. Gretig gaat hij op mijn aanbod in.
Nou, ik ga even een visje halen, anders mag ik dat pak nooit kopen van mijn vrouw, ik kom van de week wel terug”
Euhm? Pardon?!
Verbouwereerd en boos weet ik niet hoe ik moet reageren. Zal ik gewoon zeggen “U had toch geen portemonnee bij u, waar gaat u die vis dan mee betalen”? Zal ik direct de prijzen voor hem gaan vergelijken en hem toesnauwen dat ik het bijzonder op prijs stel dat hij de zojuist geleverde service en het delen van mijn vrij aardige kennis van pakken op waarde weet te schatten?
Zal ik hem gewoon verzoeken de winkel te verlaten? Ik doe geen van allen.
Hij blijft nog een paar keer herhalen dat hij nog wel terugkomt maar nu eerst een visje gaat halen. Ik gok dat hij wel voelde dat ik niet bijzonder blij met hem was. In mijn hoofd dreunt heel hard “MAAR U HEBT GEEN PORTEMONNEE BIJ U MIJNHEER WAAR GAAT U DIE VIS DAN VAN BETALEN” Ik zeg niks. Ik glimlach naar de beste man, en zeg. Nou, tot van de week dan he, eet smakelijk zometeen, en hang zodra hij de winkel uit is het pak terug in het rek.
Nee mijnheer, ik leg niet een pak apart voor mensen die glashard tegen me staan te liegen!
Suzanne Merksteeg
Suzanne is een watersportster in hart en nieren, die haar liefde en passie voor techniek, zeilen, en mensen heeft weten te combineren in haar werk. Zij geeft ons regelmatig een kijkje in de keuken van de watersportwinkel. “een geluid vanaf de andere kant van de toonbank”
