Wordt het oost of west?
Plannen maken. Is dat niet een van de mooiste elementen van het zeilen? Zelfs in de wintermaanden als alleen de geharde zeilers het water op gaan om kleumend en met een druppel aan de neus de elementen te trotseren, kunnen we comfortabel met onze geliefde hobby in de weer zijn. Nee, dan bedoel ik niet dat we eindeloos moeten klussen om de boot weer in orde te krijgen voor het nieuwe seizoen. Ik richt mijn aandacht vooral op de momenten dat we plannen kunnen maken.
Welke kant gaan we op? Wordt het de Oostzee? Of juist niet. Want verwaaid in Cuxhaven liggen, nee, dat doen we niet meer. Naar Engeland dan?
Tja, weet je nog, vorig jaar. Toen lagen we ook een week in Duinkeren vast omdat er voortdurend zuidwest zes stond.
Zullen we dan naar de Wadden gaan dit jaar? Is ook leuk voor de kinderen en dan hoeven we geen dagen op zee te zitten. ’t Is natuurlijk altijd wel hartstikke druk op de eilanden.
Zeeland dan? Nee, ik heb geen zin om twee dagen op de motor binnendoor te varen.
Dus we blijven op het IJsselmeer? Tja, ik weet het niet hoor. Die havens zijn ook altijd hartstikke vol en ik hoef niet zo nodig zes dik in Hoorn te liggen.
Wat wil je dan? Ik blijf echt niet de hele zomer in de haven liggen. Kunnen we net zo goed een caravan kopen.
Zo stel ik me voor dat in sommige gezinnen de discussie over de nieuwe zeilpannen vorm krijgt. Herkenbaar? Ik hoor het graag.
Zelf worstel ik met een probleem van gelijke aard. Ingewijden weten ongetwijfeld dat onze boot sinds 2014 weer in zuidelijke oorden ligt. Door allerlei persoonlijke omstandigheden is er het afgelopen jaar van onze zeilplannen niet zoveel terecht gekomen, maar die schade willen we in 2016 ruimschoots inhalen.
Nu staan we echter voor een dilemma? Gaan we naar het oosten of zetten we koers naar het westen. Even om de gedachten te bepalen. Het oosten betekent lekker scharrelen langs de kust en de Spaanse havens aandoen. Ook een bezoek aan Gibraltar past in dit schema. Dagtochtjes en ons tegoed doen aan de culinaire geneugten van het Iberisch Schiereiland. Geen onaardig vooruitzicht.
Het alternatief? Eerst naar Madeira en via de Azoren terug. Hallo, dat is wel wat anders. Dat betekent dagen en nachten op zee en waarschijnlijk een pittige aandewindse koers terug naar de thuishaven. “Ik zou het vliegtuig nemen”, merkte iemand op tegen wie ik voorzichtig over onze plannen begon.
We zijn er nog niet uit. Misschien zoeken we wel een leuk ankerplekje en varen we gewoon waar de wind ons brengt.
Jaren geleden spraken we aan de vooravond van een nieuwe zeilvakantie af dat we nergens naartoe hoefden. Elke dag keken we hoe de wind zich zou gedragen en dat bepaalde onze koers. Nog nooit hebben we zoveel, zo mooi en zo ontspannen gezeild als toen. De moraal van dit verhaal: als je nergens naartoe hoeft, heb je altijd goede wind. Als je de tijd hebt trouwens ook.
Wat zijn jouw plannen voor het nieuwe seizoen? Laat het me weten. Misschien brengt het mij en andere zeilers die hun plannen nog niet rond hebben op een idee.
