Key-blog: Agadir here we come!
Jet en Saskia zijn met hun zeiljacht SY Morning Glory onderweg naar Suriname. Na een oponthoud in Spanje vanwege eerder opgelopen schade kunnen ze eindelijk verder. En dan begint het genieten, maar ja die stuurautomaat.
Hij doet het weer! Het motortje van de stuurautomaat, loopt als een zonnetje. Wat is dat een opluchting. Eigenlijk is het wel fijn, dat hij op weg naar Marokko kapot ging. In Europa, waar dan ook was er ongetwijfeld gezegd, dat jij niet te repareren was. Hier is dat gelukkig anders.
De spoel gevat in was, wordt op de een of andere manier uit elkaar gehaald. Een nieuwe spoel gemaakt en die zit nu in de epoxy gegoten, voor zijn tweede leven weer gemonteerd in de motor. Vervolgens heb ik hem met veel gevloek en gezucht weer in het achteronder gemonteerd. Je kan er niet erg goed bij, de kabel is iets te kort, je zit in de hitte dubbel gevouwen en hebt eigenlijk 4 handen nodig, twee grote en twee kleine. Enfin na twee uur was de klus geklaard. De test aan de steiger leek goed te verlopen
Intussen zijn we per trein naar Casablanca geweest, daar wat rond gekeken, de souk bezocht en natuurlijk een van de grootste moskeeen ter wereld bekeken, Hassan II moskee. We mochten er zelfs in. Tja en wat vind ik er van? Het is een indrukwekkend groot gebouw, van binnen veel pracht en praal, mooi handwerk. De rondleiding was een beetje pover en snel. We keken rond en begrepen zeker niet alles. Van buiten is hij ook indrukwekkend, we zagen hem van heel ver al vanuit zee en begrepen eerst niet wat we nu precies zagen. Een vuurtoren? Nee want hij had geen duidelijk licht, wel een hele hoge toren met een grote gloed. Dichterbij komend tegen de ochtend zagen we pas dat het een moskee was.
De treinen zijn prima hier, netjes en behoorlijk schoon en rijden vrijwel op tijd. We begrijpen niet hoe het naast elkaar zitten van mannen en vrouwen gaat hier. Er wordt na ieder station gewisseld, het lijkt erop dat mannen niet naast vrouwen mogen zitten. Zodra er een plaats vrij komt gaat men verzitten.
Klaas en ik zaten naast elkaar, tegenover ons zat een vrouw, westers gekleed. Op de plaats naast haar kwam een geheel gesluierde vrouw zitten. Haar man draalde ongeduldig heen en weer. Hij kon niet naast haar zitten en ging achter haar zitten , keek steeds naar Klaas en mij. Tenslotte ging de man die naast haar man zat opstaan en wisselde met de gesluierde van plaats. Overigens vind ik het een beetje onaangenaam om naar te kijken. Je ziet namelijk niets alleen een inpakt hoofd.
Vlakbij het haventje waar de jachten liggen is een scheepswerf, die echt verbluffend is. Hier worden nog houten schepen gebouwd met als enige elektrische gereedschap een lintzaag. Onze arbeidsinspectie zou zich gruwend afwenden van zoveel gevaar. Niets bescherming voor handen, neus of wat dan ook. Dagenlang zag ik de mannen bezig, alles met de hand vasthoudend en het stof lekker inademen. De bouwtekening lag op de grond. Klaas en ik hebben het met groot respect staan bekijken. Stofberg bouwde vroeger ook zo zijn lemsteraken.
Op de boodschappen na klaar voor vertrek naar Agadir, zo’n 275 mijl naar het Zuiden. Wind?? Weinig en wat er waait komt uit het Zuid Westen of Zuiden. Maar ja het ziet er voor de komende dagen niet veel anders uit. Dus met de petit taxi op weg naar Mr Bricolage om nog maar twee jerrycans van 20 liter te kopen. Ik heb een beetje de pest in. Morning Glory lijkt meer op een motorboot, dan een zeilschip. We hebben al veel te veel gemotord naar mijn zin. Dus op weg. We vertrokken tegelijk met een ander schip, Zij op weg naar Lanzarote wij op weg naar?
Of wel Lanzarote maar gezien de wind of liever het gebrek er aan naar Agadir en zo geschiedde. We hebben eigenlijk de hele weg gemotord, gek werden we ervan. We liepen zeker niet op volle toeren om zuinig te varen met de diesel. Het maakt veel verschil of je 2000 toeren vaart of 2600. Vlakbij Agadir spande het er om of we voor donker rond 1930 uur binnen zouden zijn. We hadden geen goeie kaart en dan is het wel fijn als je bij daglicht binnenloopt. Dus het gas er op. Niets ervan, na een half uur ging het alarm van de motor af, te heet was hij geworden, toeren terug en af laten koelen en op zoek naar de reden. In mei was de motor van dit warmloop probleem verlost. Er is een nieuwe warmtewisselaar in gezet. Wierpot gecontroleerd, impeller, koelvloeistof niets van dat al. Alles klopte, dus op 2000 toeren verder en net op tijd binnen. Eerst de verkeerde (vis) haven en omgekeerd en naar de jachthaven waar we werden opgelopen door onze “buren” uit Mohammedia die toch maar niet naar Lanzarote waren gevaren, ze hadden diesel nodig. Wij achter hen aan gevaren omdat inmiddels de dieptemeter, windmeter en speed er mee opgehouden waren!!!!!
Dit was een klein ongelukje. Het karton met bierflesjes viel naar beneden. Klaas zijn “hoke” rook of liever stonk naar een café. En glassplinters overal. Met een lepel zo goed en zo kwaad als het gaat de boel “opgeschoven”. Beetje dom van ons.
