VOR-Brandblog: Pitstop drukker dan Sail!
Het is donderdagochtend 7.00u en ik ben mijn tas aan het pakken. Ik heb vanochtend eerst nog een sollicitatie in Amsterdam en ga daarna direct door naar Scheveningen. Gister was het 30 graden, morgen wordt het 15. Ik slaap op een boot, dus wil ook niet teveel meenemen. Uiteindelijk (bleek achteraf) had ik nét te weinig warme kleren mee. Een thermo-tje was welkom geweest, zeg maar.
In Scheveningen ging ik de komende dagen doorbrengen op een Hanse 47, de Moneypenny. Na de nodige ‘hallo’s en hoe gaat het met jou? zijn we met z’n allen een kijkje wezen nemen op het festival terrein. Daar liepen wij direct tegen onze grote vriend Frans Sluyters op en hij nam ons mee op rondleiding over het hele terrein. Wat een ziet het er mooi uit! Wat is het gaaf! En wat is er goed over nagedacht. Ik ben een trotse Nederlander!!
De verwachtte aankomsttijd van de eerste boot werd door de organisatie geschat tussen 21.00-00.00. Gedurende de middag en avond verschoof deze tijd steeds meer en uiteindelijk werden wij door de havenwacht om 23.30u de haven uitgestuurd (1,5 uur voor aankomst moest je de haven uit zijn en ging de ingang/uitgang op slot).
Het was koud, nat, veel wind en druk! Om 01.15u zagen wij dan eindelijk Alvimedica op onze AIS (op ram koers met ons, dat dan weer wel). Onze ambitie was om hen onder ons langs te laten varen voor het beste beeldmateriaal. Lekker naïef als je bedenkt dat het pik-donker was. Om 01.30u raasde de boot dan ook onder ons door.
Oranje boven! Ben je niet Nederlands, dan maken wij jou dat wel!
Gezien de grote onderlinge tijdverschillen zijn wij na Alvimedica weer de haven in gegaan en hebben wij gekozen voor een (redelijke) nachtrust. In mijn geval was ik vooral blij met mijn WARME bedje.
De volgende dag lagen alle boten in het (welbekende) rijtje in de haven. Wat liep er al een publiek! Ik had een redelijk druk programma, kwam héél veel bekenden tegen en voordat ik het wist was de dag alweer voorbij!
Na het concert van de Golden Earring en de huldiging van Team SCA (Carolijn Brouwer) en Team Brunel besloten wij de dag af te sluiten. Ik had het (weer) koud!
De volgende dag.. De adrenaline giert door mijn lijf. De start!! En wij gaan het van dichtbij meemaken. Ik voel mij net een skippy bal. Als een klein kind sta ik te stuiteren!
Om 10.30u begonnen wij onze poging om de haven te verlaten. Wat was het druk! Sail Amsterdam is er niks bij (echt!!). Om 11.00u horen wij door de marifoon dat de haven nu toch echt dicht gaat en dat degenen die nog niet buiten zijn pech hebben tot na de start van Alvimedica.
Ik draai mij om en zie Team Alvimedica tussen het publiek door naar buiten varen. Ik hoop maar dat iedereen weet wat ie doet..
De start is tussen het havenhoofd, daarna BB om een boei voor de pier van Scheveningen (A) en daarna SB om een boei iets voorbij het havenhoofd (B) om vervolgens de route richting Götenburg aan te vangen. Tussen A en B was het net wel, net niet een kruisrak.
Ergens was het saai (dacht ik), omdat de boten op tijd van binnenkomst moesten starten. Dus je zag iedere keer 1 boot het havenhoofd uitkomen.
Maar ik heb mij vergist: hoe gaaf was dit! Bij Alvimedica ging alles nog wel ok. De toeschouwer boten hielden zich redelijk aan de regels en bleven binnen hun gemarkeerde box.
Maar bij Mapfre (de start na Dong Feng) ging het mis!
De wind was iets gedraaid, dus na boei A moest Iker naar boei B kruisen. Hij koos ervoor om na de boei ronding eerst even door te varen. Rechtstreeks de toeschouwers box in! Heb je ooit iets laten vallen in een grote groep mieren? Heb je gezien hoe ze dan allemaal een kant opschieten om vervolgens in de aanval te gaan? Hetzelfde gebeurde hier, maar dan met boten tussen de 5 en 30 meter plus.
Wat een gekkenhuis! Dikke golven, stroming, weinig wind én verschillende schipper niveaus.. dan kan het mis gaan en bij ons gebeurde dat ook. Een zeiljacht (zonder steunzeil, dus een soort van stuiterbal op de golven) liet zich gek maken door de hectiek, verloor controle en knalde tegen ons op. En ik heb het gefilmd!!
De schrik zat er goed in, maar het hek was ook van de dam! Niemand hield zich nog aan het gemarkeerde gebied op het moment dat Brunel als 4e moest starten. Wat een chaos!
Vreemd. Alvimedica zeilde na boei A helemaal voorbij boei B naar een ander geel punt op de horizon voordat ze hun weg richting Götenburg aanvingen. Het resultaat was dat Dong Feng hun 1hr43 achterstand direct wisten te verkleinen en al snel het gat grotendeels gedicht hadden. Bij ons heerste de vraag of wij de enigen waren die het was opgevallen? Foute kaart, foutje van de navigator of een tactische beslissing die niet goed uitpakte? Ik ben benieuwd of we daar nog iets over te lezen krijgen..
Na het gekkenhuis van Team Brunel startten Abu Dhabi en Vestas nagenoeg alleen. Ik denk dat ze er niet verdrietig om waren. Zij konden lekker rustig hun gang gaan en hadden geen last van idiote toeschouwers acties. Hun deel hadden ze waarschijnlijk op andere stopovers wel al gehad. Toch 2 bijzondere boten met bijzondere verhalen. Beiden winnaars.
Als 7e en laatste was het de beurt aan Team SCA met de Scheveningse Carolijn Brouwer aan boord. Het toeschouwersveld was inmiddels gehalveerd, maar iedereen was inmiddels wel brutaal geworden (wij ook!). Het resultaat: mooie fotos en filmpjes (niet in de buurt van professioneel, maar toch) zonder het team tot last te zijn geweest.
Om 18.00u lagen wij weer op ons vertrouwde plekje in de haven. Het was een dag om in te lijsten! Wat een belevenis! Het concert van Anouk, miss Montreal e.a. heb ik aan mij voorbij laten gaan. Mijn helden zijn op weg naar Götenburg.
Om 19.00u ben ik in de auto gestapt richting Sneek met de top 250 zomer hits van 538 door de luidsprekers.
Zomer is het niet, maar ik voel mij wel warm en gelukkig van binnen!
Angela
