Bismarck Strait – Antarctica

Varen – 2

Achter de woorden zal ik me verschuilen.
Achter de wind die het water doet huilen.

Daar is de maan die me stil komt begroeten.
Wit schijnt het licht op het zand aan mijn voeten.

Niemand die ziet wat ik hier heb gebouwd.
Een schip om te zeilen, de golven zijn zout.

Nu ben ik weg en dwars door het licht.
Vaar ik naar jou toe in mijn gedicht.
 Johanna Kruit

Reacties

Reacties

Geef een reactie