Surfen als goud

© Richard Langdon

Hij heeft een oranje jas geleend, waarschijnlijk van een vrouwelijke zeilster.
Zijn mouwen hebben hoog water en zijn schouders spatten er bijna uit. Er staan
drommen mensen om hem heen die met hem op de foto willen. Niet om zijn jas,
niet om zijn glimlach, maar omdat deze man het heldendom ontstegen is. Wat kan
hij surfen.

Hij hoefde alleen nog maar te starten tijdens de medal race op 7 augustus 2012.
Met 22 punten voorsprong op de nummer 2  uit
Groot Brittannië Nick Dempsey was het goud al twee dagen een feit. `ik ga er
een feestje van maken` zegt hij voordat hij het water op gaat. Dat Dorian van
Rijsselberghe er een feestje van maakt was al evident. In oranje tint stond
hij gister bij de huldiging van Marit Bouwmeester.

Een feestje werd het. Want als Dorian van Rijsselberghe een ding serieus neemt
is dat wel domineren op het water. Terwijl hij allerlaatste had mogen worden,
gaat Dorian de strijd om winst aan met de Fransen. Het is een wedstrijd waarin
stuivertje gewisseld wordt. Als de zegen niet al binnen was, was dit het moment
geweest waarop zeilend Nederland massaal een hartverzakking kreeg. Toch pakt hij
ook in deze wedstrijd winst en bezegelt hij het goud met een extra randje
trots.

Het is de eerste Nederlandse gouden medaille in de zeilsport in 28 jaar. De
laatste was voor de allereerste gouden surfer, Stephan van den Berg.
Dorian van Rijsselberghe maakt met deze vijfde gouden medaille in de
geschiedenis van de Nederlandse zeilsport het cirkeltje rond. Nederland is het
eerste en laatste land ooit dat Olympisch goud wint op het onderdeel windsurfen.

We buigen diep als hij langsloopt en willen massaal met hem op de foto. De
media is verliefd op hem en zo ook menige vrouw. Het is de man waarvan
eigenlijk de hele wereld houdt, die laat zien dat  topsport ook leuk is en ongekend domineert
zonder daar hooghartig over te worden. Het is heldendom in een oranje jasje.