‘We zijn te vroeg vertrokken, we lopen vast.’
Met de stroom mee en een harde wind varen we 11 knopen. We maken een foto en sturen die trots naar onze zeilmeester Klaas Jan. En dan zie ik de dieptemeter teruglopen. Van 2 meter naar 1,90, 1,80…
‘Cornell!’
1,70… Zo diep steekt onze boot.
Ik stamp als een wild beest op de grond van de kuip. Van woede en angst. ‘Ik wist het. Ik wist het. Ik wist het. We zijn te vroeg vertrokken. We lopen vast.’
1,60 tikt de diepte meter aan.