Hondenwacht 16 – Zere kont
Zo. Het staat er. Ik heb het toegegeven. Ik verveel me en ik wil slapen. Of heb ik slaap en is het daarom dat ik me verveel? Zeezeilen is als reizen met een boerenkar. Het schiet niet op en na verloop van tijd krijg je een zere kont en wil je er zijn.
‘Twee heren in een trekschuit,’ zeg ik, zo ziet het eruit.’ We zitten aan de dinette en eten. Buiten glijdt de zee gestaag en traag voorbij.