‘We zíjn er!’
Het kort maar krachtige antwoord van Eric (kapitein) op onze ‘must-know’ vraag over de laatste mijlen. En ja: de bark Europa ligt veilig op zijn plek in haar thuishaven. Scheveningen en de rest van de wereld gaven de 19 helden een warm welcome home en wat het meeste indruk maakte waren de vermoeide gezichten maar de enórme energie die iedereen uitstraalde! Geen feestje, maar tóch een beetje feest. Terug in een totaal andere wereld waar het covid 19 nog steeds regeert in plaats van het water, de zee, de wind en hun vrijheid. Even omschakelen, maar blij om weer terug te zijn! Dát wel.
De 4 Nederlandse bemanningsleden (Sanne, Amelke, Gjalt en Eric) die ons door de afgelopen 81 dagen heen hebben geloodst en ons zo een uniek beeld hebben gegeven over het leven aan boord zijn ineens mensenmens geworden. Geen online maar real life contact. Het voelde vertrouwd en herkenbaar. Leuk! Wij wisten ze voor de laatste keer een antwoord te ontlokken op onze steeds terugkerende vraag:
Wat zijn de must-knows van de afgelopen mijlen?
Sanne (scheepsarts): de ongelooflijke energie die aan boord ontstond naarmate we dichter bij huis kwamen. Als in kriebels, grapjes maken, baldadig zijn en plezier hebben met elkaar. Daarnaast hebben we voor de grap aan boord een ‘kissing-screen’ gemaakt. Een plastic doorzicht rond schermpje op een paal om elkaar corona-proof kusjes te kunnen geven. Helaas is er geen foto beschikbaar, maar het heeft veel plezier opgeleverd. Nu begint ook voor ons het nieuwe normaal, ik zal aan de bak moeten want ik heb op 26 juni een examen voor de boeg en dat is al best snel!
Amelke (barhand): De must-know vraag aan haar geeft even een stilte: Ik heb moeite met concentreren en nadenken zegt ze. En dat dit op dít moment best lastig is, na 81 dagen en 10160 nautische mijlen aan boord, begrijpen wij als geen ander. Vermoeidheid maakt nou eenmaal dat je niet meer zo snel kunt schakelen. Wie weet houden we het antwoord nog tegoed. Wel geeft ze aan dat de stemming aan boord steeds vrolijker en baldadiger werd.
Ook voor Gjalt (scheepskok) dezelfde, steeds terugkerende, must-know vraag: ‘ja, nu kan ik er niet eerst over nadenken ;-)’. Haha! Uiteindelijk vertelt hij: ‘oh ja, ik heb tijdens de reis ‘stiekem’ wat Douwe Egberts koffie achter gehouden en gespaard zonder dat de rest dat in de gaten had. Gister heb ik van overgebleven spullen nog gevulde koeken gemaakt en vanmorgen had iedereen dus toch een bakje koffie met een gevulde koek. Dat werd natuurlijk enorm op prijs gesteld door iedereen! Verder bejubelt hij de stemming en de fijne, gezellige sfeer aan boord gedurende de hele reis.
Wat voor jullie @bark Europa een bijzondere en avontuurlijke reis is geweest is ‘ie dat voor ons van Zeilhelden als vanzelf daardoor ook geworden! Genóten hebben we van al jullie verhalen, dankbaar voor de tijd en energie die jullie tussen de bedrijven door steeds weer opbrachten om ons en alle lezers te laten meegenieten.
We wensen jullie alle goeds en sluiten hiermee af:
Wij blijven jullie volgen, hoé dan ook en duimen met jullie mee dat Antarctica weer binnen afzienbare tijd voor een ieder bereikbaar is! Mét de bark Europa.
Blijf op elkaar passen en stáy safe!
