Kobus Vandenberg
Begon met zeilen in de Piraat (bij de KWVL, red.) en bemande op zijn 12de in de Flying Junior klasse bij de, toen al, getalenteerde zeiler Duuk Dudok van Heel. In 1963 (13 jaar oud!) werden zij wereldkampioen in San Remo Italië. Vandenberg (1950) nam twee keer in de Star klasse aan de Olympische Spelen deel, goed voor een 6de (1980) en een 9de (1988) plaats in het eindklassement.
Dat was het begin van een lange internationale wedstrijdcarrière. Het begon in de FJ met internationaal zeilen en hij had toen al met tegenstanders te doen die hij later in de Olympische klassen weer tegen zou komen. Hij zeilde in die jaren samen met zeilvrienden van de KWVL zoals Ab Ekels (later in 1976 Olympisch deelnemer in de Tempest samen met Ben Staartjes) en Rolf Kurpershoek. Ook in die jaren werd al met en tegen Martin Heineke gevaren.
In 1973 kreeg hij de kans om in de Soling, toen een olympische klasse, te zeilen met Heike Blok en oude vriend Rolf Kurpershoek. Dat werd een steile leercurve voor Kobus. “Ik heb toen enorm veel geleerd getraind en geracet tegen de besten zoals Buddy Melges, Willi Kuhweide, Bill Buchan, Dave Forbes en later in de Star tegen dezelfde namen en mannen zoals Dennis Conner, Tom Blackaller, Vince Brun, Mark Reynolds, Torben Grael en Valentin Mankin (google die namen maar, red.). We hebben toen in de Soling fantastisch gevaren, maar het was helaas net niet goed genoeg om de kwalificatie voor de Olympische Spelen af te dwingen. In 1976 werd terecht het team van Geert Bakker, Piet Keizer en Harald de Vlaming naar de spelen uitgezonden.
Zo kwam er een einde aan de active periode van olympisch zeilen. Kobus pakte de draad nationaal weer op met Martin Heineke in diverse klassen. Het absolute topjaar was 1977 met 3 nationale titels in de Regenboog, 16M2 en de Pampus, alle drie de titels op Sneekweek.
Toch lonkte het olympische zeilen weer. Kobus werd gevraagd om in de Star klasse te bemannen bij Ben Staartjes en omdat Staartjes Chef d’Equipe zou worden voor de spelen van 1980, werd in de Star het team Boudewijn Binkhorst en Kobus Vandenberg samengesmeed en wisten zij zich te kwalificeren voor de spelen van Moskou. In het jaar daarvoor was de Sovjet Unie Afghanistan ingevallen en een boycot van de spelen hing in de lucht. Het was een onzekere tijd voor veel sporters.
“De boycotproblemen zagen wij natuurlijk aankomen, maar wij waren volkomen afhankelijk van de beslissing van het NOC (Nederlands Olympisch Comité) en natuurlijk het Watersportverbond. Wij wilden natuurlijk varen, dat was duidelijk! Daar hadden we hard voor getrained en in geïnvesteerd. Het NOC nam naar onze mening de beste beslissing. We zouden op aandringen van het Watersportverbond gaan varen maar wij zouden niet meedoen aan de vlaggenceremonie en ook niet afreizen naar de openingsceremonie.”
Het zeilgedeelte van de Olympische Spelen vond plaats in de baai van Tallinn, Estland. Deze meest noordelijke van de Baltische staten werd na de Tweede Wereldoorlog door de Sovjet Unie bezet.
“Achteraf een zeer goede beslissing dat we er geweest zijn en een hele speciale ervaring om aan de Olympische Spelen deel te nemen in een communistische republiek. Je kon dus vrij goed ondervinden wat er echt aan de hand was en zoals de Esten hoopten: natuurlijk verder vertellen. De kansen hebben we wel gehad, maar geen plak gewonnen!”
Het Olympisch zeilen bleef trekken en in de jaren daarna werd een poging gedaan om in de Soling (team Staartjes, Bakker, Vandenberg) deel te nemen aan de spelen van 1984 (Los Angeles), maar dat strandde op de kwalificatie. De blik werd gericht op de Spelen van 1988 in Zuid Korea. Met Steven Bakker werd er op Loosdrecht en Medemblik getraind in de Star van Ben Staartjes. Dat ging crescendo. De Spa Regatta wonnen ze, op het EK werden ze 7de, het WK op de Bahama’s werden ze 2de, het volgende seizoen wonnen ze de Europese titel en toen lonkte natuurlijk de Olympische Spelen van Seoel.
“Dat was niet te vergelijken met Tallin (OS 1980). Ongeschikt zeilwater in ieder geval voor de Star. Ook zeer matige begeleiding en informatie van de kant van het Watersportverbond. Korea was ook ver weg en een gecompliceerd land met nul ervaring op zeilgebied. Wij behoorden tot één van de grote kanshebbers en toch niet gelukt! Erg jammer en moet er nog vaak aan denken. We hebben daar onder die moeilijke omstandigheden wat laten liggen.”
Tijdens zijn zeil carrière heeft hij gevaren met veel bekende namen. Rolf Kurpershoek (FJ, Soling), Heike Blok (Soling), Martin Heineke (diverse nationale klassen), Ab Ekels (FJ, Star), Hans in der Mauer (Pampus), Ben Staartjes (Star, Soling), Boudewijn Binkhorst (Star), Cees Douze (Star), Steven Bakker (Soling ,Star) komen voorbij in een gesprek met Kobus. Zelf zegt hij daarover: “Ik heb met heel veel goede zeilers samen gevaren en vaak als bemanning en dat was dan kennelijk mijn specialiteit. Ze hadden allemaal een belangrijke overeenkomst: ze waren aan het roer rustig en spraken niet veel tijdens de race behalve Cees Douze dan en allemaal hadden ze hun eigen specialiteiten. Mijn beste internationale resultaten in een olympische klasse heb ik samen behaald met Steven Bakker. Steven is ook wereldkampioen in de olympische Soling en dan nog een EK titel in de olympische Star en 2de op het WK Star. Er zijn er wereldwijd maar een paar die op dat niveau gepresteerd hebben.”
Al met al een onvergetelijke en ongelooflijke periode uit mijn leven geweest!
(met dank aan Kobus Vandenberg)
Wekelijks verschijnt er een mini-biografie op Zeilhelden over een Nederlandse of Vlaamse zeiler m/v die iets bijzonders heeft gepresteerd. Als je denkt dat je naam hebt die in deze galerij niet mag ontbreken stuur dan een mailtje naar redactie@zeilhelden.nl
