Bemanning Wylde Swan: ‘Ze kregen er geen genoeg van’
Hé Pim, hoe is het? Jaaaa super, het is nooit echt slecht geweest!
We lachen allebei. Op een schip is Pim als een aap in een boom, een vis in het water. Het klopt.
De Wylde Swan is afgemeerd. De leerlingen van boord. De bemanning heeft het schip weer voor zichzelf. Tijd om Pim de engineer aan boord te bellen om te kijken hoe het met hem is.
Hoe is het om weer vaste grond onder je voeten te hebben?
Ja gek! Gek om niet meer te wiebelen en te slingeren, gek om zo veel ruimte te hebben. Van mij hoeven we er nooit te zijn. En dat had deze groep ook. Erg bijzonder. Ze kregen er geen genoeg van. Zelfs toen ik voorstelde om nog ‘even’ om Engeland heen te varen stond iedereen te juichen. Hahaha. Helaas voor de groep en mijzelf kon dat niet.
Hoe is de reis verder verlopen na de Azoren?
Ja, heel goed. Qua sfeer. Vaarplezier technisch niet optimaal. Je wilt natuurlijk als zeiler… zeilen! Vanaf de Azoren een eind gemotord tot Noord-Spanje. Bij gebrek aan wind. Hierna een stuk gekruist. Na twee dagen waren we daar slechts 50 mijl mee opgeschoten. Wel heerlijk gevaren.
Vanaf halverwege de Golf van Biskaje zie je op onze track een liniaalstreep ontstaan. De motor aangezet. Ook dat hoort bij zeezeilen. Soms moet je even motoren om voortgang te houden. Tot Zuid-Engeland. De vaart raakte eruit. Pim moest even aan de slag. De motor had liefde nodig.
De koeling werkte niet helemaal goed. De warmtewisselaar had iets anders bedacht. De rubbers die hierbij hoorde waren vuil. Pim heeft de schelpen eruit gevist en alles weer in elkaar gezet. Hierna ging de Swan duidelijk weer sneller. Als je dan motort. Dan liever snel.
Het welkomstcomité stond nog niet paraat. Dus bij de Pollendam weer voor anker.
En zo kwamen ze uiteindelijk op ’t Wad. In de Meep bij Terschelling, de laatste bonte avond gehad. Een goede afsluiting van deze bijzondere reis. Pim dacht verstandig te zijn en op tijd naar bed te gaan. Niet te kleine oogjes voor de camera’s en ouders. Helaas de leerlingen hadden een ander plan. Zij hebben hun feestje tot in de late uurtjes gevierd. Ach ja, hoort er ook een beetje bij. Ergens ook niet erg, ze waren te vroeg bij Harlingen. Het welkomstcomité stond nog niet paraat. Dus bij de Pollendam weer voor anker.
De leerlingen met betraande gezichten weer in de armen van hun ouders zien vliegen. Dat was wel een moment. Al die tijd de sfeer en moraal goed houden aan boord. De band die je opbouwt met een groep normaal al, Maar met deze gasten en meiden? Echt heel bijzonder.
De respons die je krijgt op jezelf en op het werk aan boord vanuit deze leerlingen is heel gaaf om te merken. Daar doe ik het echt voor!
Het is niet dat we heel bewust hebben ingezet op de goede sfeer, het ging gewoon zo. Het ging allemaal heel ontspannen en natuurlijk. Dat is denk ik ook wel de kracht van hoe wij een reis organiseren en overbrengen.
Het allermooiste vind ik de scheepsovernames. Het huiswerk/schoolwerk is klaar en dan dat de leerlingen de boel gaan regelen. Ook gewoon in shifts. 3 a 4 uur lopen ze dan een wacht. Dus ik had 8 stagiaires die van bijna niets bijna collega zijn geworden. De leerlingen leren zelf de beslissing te maken en een plan te volgen. Of ze nu kapitein, scheepsdokter of engineer bij mij waren. De groei die leerlingen doormaken is echt heel tof.
En Pim, wat heb jij zelf geleerd van dit avontuur?
Hoe mooi mensen kunnen zijn! De reacties van de kids. Hun spontaniteit en eerlijkheid. Is te gek.
Heeft deze reis je ook wat gebracht anders dan anderen?
Het feit dat we twee maanden aan boord hebben gezeten zonder land onder onze voeten is al heel bijzonder. En daarbij het gemak en ontspannen aangaan van dit avontuur met elkaar. De leerling die twijfelde is heel blij dat ze mee was. Ze had dit voor geen goud willen missen.
Echt heel gaaf. Pim is oprecht heel blij met deze club geweldige mensen.
Waar komt denk je alle aandacht vandaan?
De komkommertijd. Oftewel het is een tof verhaal, een avontuur en uitdaging. En het is een succesverhaal tussen narigheid. Ik heb wel gelachen. De directeur werd geïnterviewd en kreeg de tip.. ‘hier moet je wat mee doen…!’ Eh ja dacht Pim. Dat doen we toch?? Hahaha
Alle aandacht is wel heel prettig. Het is ook een soort reclame! Helemaal super.
Wat was de lekkerste maaltijd aan boord deze reis? Pannenkoeken! Ik kan echt ‘s nachts wakker worden gemaakt voor pannenkoeken. De leerlingen ook. Tijdens ruige zee dit maken is gaaf en een uitdaging. Om echt mooie pannenkoeken te bakken. Je verwacht onder helling dat het een klont aan één kant van de pan wordt. Maar wonder boven wonder. We kregen heerlijke ronde zalige pannenkoeken!
En nu verder?
We zijn eigenlijk een maand te vroeg. Anders hadden we nog een club aan boord gehad. En nog wat losse events gedaan. Onze aandacht gaat nu uit naar de boot. Het grote onderhoud is naar voren gehaald. De motor een grote beurt, en alle andere systemen en materiaal krijgt een flinke onderhoudsbeurt. Er is geen uitzicht op varen binnenkort. Trip 5 is afgelast. En al konden we weg, waar vaar je heen? Alle landen zijn nog dicht, wellicht gaan we later nog een rondje Europa doen. We gaan het zien.
Pim kruipt lekker zijn cabin in om een filmpje te kijken. Morgen is de hele crew een dagje vrij. Heerlijk! Uitslapen!
Pim dank je! Ik spreek je snel weer!
Bram Romkema
(met dank aan Pim van Dijk)
