Mijn WK J22 tijdens de NSR
Op woensdag, veel te vroeg, stapte ik weer eens in de trein om vervolgens met veel te veel baggage naar Scheveningen haven af te reizen (ik woon in Brussel). Bram en Marc hadden de boot er al een dag eerder heen gebracht en de mast erop gezet. Maar woensdag werd het toch een drukke dag met het meten van de zeilen, wegen van de boot en van ons (confronterend!) en de boot helemaal klaar maken voor de practice race later!
Zeilen goed, boot goed (veel te zwaar wel) en wij hadden qua gewicht nog wel plek voor een peuter aan boord. (Iemand die zijn kind nog wil leren wedstrijdzeilen?). Klaar voor de practice race dus! Wij kwamen er nog achter dat wij echter maar 1 wedstrijd samen hadden gevaren dus de verwachtingen gingen nog wat omlaag 😉 Oh, ja: en de stromingen – prachtig spelletje – alleen snapte ik er helemaal niks van.
Al mijn angsten kilometers achter iedereen aan te varen waren weg en onze ambities gingen omhoog
Toch verliep de practice race voor ons enorm goed! Al mijn angsten kilometers achter iedereen aan te varen waren weg. Onze ambities gingen omhoog. Het zal wel aan onze nieuwe zeilen liggen, denk ik.
De volgende dag weer veel te vroeg uit mijn dromen getrapt en op naar de boot. Er was weinig wind voorspeld, maar het viel gelukkig wel mee. Overall hebben wij de eerste dag een prima stijgende lijn laten zien, met zelfs een 13e plaats ertussen. Nadat iedereen bijna een zonnesteek had opgelopen, was het weer tijd voor het steigerbier en het klassediner.
De volgende dagen was er weinig wind voorspeld, maar op de zaterdag na (we mochten eventjes de haven uit om vervolgens weer teruggesleept te worden) viel het mee. Gelukkig kwam rond de middag nog wel wat wind opdagen – en flink ook!
Het verliep natuurlijk niet allemaal zo soepel als jullie nu misschien aannemen. We hadden menig – ik zal ze foutjes noemen – die ons toch enkele plekken hebben gekost, maar achteraf voor de nodige sterke verhalen tijdens de nabespreking hebben gezorgd.
Dag 2 van de Worlds bijvoorbeeld. Ik mocht even wat heen-en-weer sturen: ik mis hier definitief ieder talent voor. Maar toen wij erachter kwamen dat de startprocedure al bijna begon, wisten wij dat het te laat was. Alsnog probeerden wij nog ietwat op tijd naar de start te komen, wat door de enorme stroming moeilijker was dan verwacht. Ongelogen moesten wij zeker 15 keer overstag gaan voor wij de startlijn hadden bereikt. Oh, ….en de volgende klasse was ook al gestart. Ach, gezien dat wij zo weinig samen hebben gevaren, het best prima weer was, en wij toch al bij de startlijn waren (meer dan 5 minuten te laat) dachten wij toch nog even lekker te varen ondanks helaas een DNS.
Behalve bij general recalls waren wij wél op tijd
Kortom, we waren niet zo goed in het starten. Een vriendin die zaterdag op de borrel langskwam zei: Ik heb jullie racetrack gezien – wat starten jullie slecht zeg!
Dat vat ongeveer samen hoe de meeste van onze starts zijn verlopen. Behalve bij general recalls waren wij wél op tijd. Dag 3 zijn wij ook nog eens een minuut te laat gestart door ja…concentratieproblemen?
De laatste dag trok de wind nog eens wat aan en kwamen er flink wat golven te staan! Superleuk! Ook was ik de hele downwindse rakken meer in dubio tussen “dit is zo enorm vet, wij gaan hard” en “oh my – ik weet het niet meer hoor”. Mijn team zal wel eens een collage kunnen maken van mijn verschillende gezichtsuitdrukkingen tijdens bepaalde manoeuvres.
Ja en dan de laatste dag de eerste race. Fantastisch. Windkracht 5 en flinke golven dus, maar natuurlijk gaat de spinnaker omhoog. Dachten wij tenminste. Bovenboei gerond als 20e boot ongeveer dus voor ons prima en wat gebeurd? “Hoist.. nee niks hoist. De boom klapt naar beneden en zit vast, de spinnaker is te traag gehezen en ligt vervolgens achter de boot in het water. Alles weer binnenhalen – alles nog heel gelukkig. Nog een poging. Ja hoor staat dat ding geen seconde – schiet de val eruit! Hoppa, spinnaker onder de boot – ellende.
Zullen we binnenkort ons GoPro filmpje hiervan op Dumpert voor zeilers zetten dan?
Alsnog hebben wij de komende races prima gevaren, helaas wat verkeerde boeirondingen waardoor wij nog enkele plekken kwijt zijn geraakt maar wat was het prachtig varen op zee met deze wind!
Al met al zijn wij enorm tevreden met onze prestatie, ook zou dat als je naar de uitslagen kijkt natuurlijk niet zo zeggen. Maar wij hebben er wel een hoop goede verhalen bij gewonnen!
Het was een prachtige wedstrijd, ik heb persoonlijk veel geleerd en denk dat wij als team een enorme leercurve hebben gemaakt!
De J22 is gewoon de leukste klasse die er is!
(met dank aan Bram van de Jotunbat, zonder hem was dit niet mogelijk geweest)
