Rolex Sydney to Hobart 2016 vanuit de kuip van de Dark and Stormy
De start is een waar spektakel met een half miljoen toeschouwers op en rond het water.
Met een kanonschot worden de Supermaxi’s als eerste 634 zeemijl richting Hobart gestuurd. De start is een waar spektakel met een half miljoen toeschouwers op en rond het water. Ik start de wedstrijd op de derde startlijn op de Dark and Stormy. Niet alleen een befaamde cocktail van Rum en Ginger Beer, ook een boot van 37 voet. Uitgerust met een helmstok, spinnakers en aan beide kanten 4 bunks. De boot is iets kleiner en lichter dan de MaxFun 35 waar ik in Nederland bij de Team Heiner Pups veel op heb gevaren. Het is een familieteam uit Melbourne. Door een gebroken enkel binnen het team kan ik de negende positie invullen. Voor velen, en ook voor mij, is het de eerste deelname aan de race naar Tasmanië.
Na de start is het zaak om zo snel mogelijk, en zonder kleerscheuren, de haven te verlaten en de zee op te gaan. Buiten op zee wacht ons 20 knopen wind uit de noordelijke richting. Waardoor we bij het ronden van de laatste boei direct de spinnaker kunnen zetten. Het weerbericht voorspelt een hele snelle wedstrijd met veel wind mee.
Na een uur of 5 varen breekt met een knal de bek van de spinnakerboom waardoor de loefschoot uit de boom gaat.
Met een snelheid van ongeveer 12 knopen spuit de boot richting het zuiden. Na een uur of 5 varen breekt met een knal de bek van de spinnakerboom waardoor de loefschoot uit de boom gaat. We proberen het te repareren door er een los blok op te knopen. Het werkt, een ideale reparatie is het niet en we verliezen in de eerste nacht mijlen wanneer het nog een keer kapot gaat. Ik vind de eerste nacht altijd de lastigste, wennen aan het ritme van de wachten en wennen aan een nieuwe boot en de instrumenten. Cruciaal naast een goed bootgevoel, om de boot hard te laten gaan. Ik vul mijn wachten met veel sturen en wat trimmen.
Met de wind in de rug blijven we snel richting het zuiden gaan. Ik zie voor het eerst vliegende vissen. Waanzinnig gezicht. Bij deze wedstrijd is veiligheid ontzettend belangrijk. Als we de kust van Australië verlaten en Bass Strait doorvaren op weg naar Tasmanië moeten we ons melden bij de kustwacht om aan te geven dat alle 9 bemanningsleden het er mee eens zijn om door te zeilen. Wanneer we 40 graden zuid op de GPS hebben staan zie ik mijn eerste albatros, het befaamde logo van de Volvo Ocean Race. Verder is de zuidelijke oceaan grauw, bewolkt en weinig zicht. Andere boten zien we niet.
Nadat de sandwiches, waar al het vlees wat over was van het kerstdiner op zat, op zijn eten we quartermaster. Een soort gevriesdroogd eten maar dan anders. Je hoeft er geen kokend water bij te doen. Je doet er koud water bij, 12 minuten wachten en je hebt een warme maaltijd. Makkelijker dan dit wordt het echt niet.
Een soort gevriesdroogd eten maar dan anders. Je doet er koud water bij, 12 minuten wachten en je hebt een warme maaltijd. Makkelijker dan dit wordt het echt niet.
Na meer dan drie dagen varen maken we de laatste gijp richting Tasmanië. Qua windrichting was dit een unieke race. Op zee hebben we geen een keer overstag hoeven gaan. Geen verassing dat Line Honours winnaar Perpetual Loyal het race record een stuk scherper heeft gezet. Wanneer we de beschutting invaren wordt het zicht beter en zijn er opeens maar liefst 8 boten om ons heen. In Storm Bay, de baai die je race kan maken of breken, kom we uiteindelijk op 100 meter, met de finish en familie en bekenden in zicht helemaal stil te liggen. Na een half uur wachten vinden we toch een zuchtje wind en varen we de haven in. Waar we om 2 uur in de nacht worden verwelkomd door familie, vrienden en meerdere pitchers Dark and Stormy in het Customs Cafe.
De Sydney Hobart was een prachtige afsluiter van het zeilseizoen van 2016. Ik ben asboluut van plan om volgend jaar weer terug te gaan en te proberen op een grote boot deze klassieker te varen. Voor nu is het na oud en nieuw in Sydney met veel vuurwerk weer tijd om terug te gaan naar Nederland. 5 janauri word ik alweer verwelkomd door een tentamen Europees recht. Hoe mooi kan het leven van een zeilende student zijn.
Jelmer van Beek
