Team Sec Hayai/Globe 40: Hoe bereid je je voor op een wereldomzeiling?
’t waren hectische weken.
Hoe bereid je jezelf voor als je 10 maanden van huis bent. Wat neem je mee? Hoe laat je los?
Hoe bereid je je boot voor op het bevaren van alle oceanen? Hoe kies je je co schipper waar je door weer en wind vierkant achter moet kunnen blijven staan? Hoe vertel je familie en je levenspartner dat het water voor 10 maanden belangrijker is dan zij? Hoe verloopt een noodsituatie? Wat als er 1 van beide schippers uitvalt om welke reden dan ook. Wat als er slecht nieuws door te geven is aan de schippers? Hoe neem je afscheid van familie die je misschien niet meer terug gaat zien. Twee jaar voorbereiding, waarin al deze vragen speelden binnen het team Sec Hayai.
Het begon vier jaar geleden of eigenlijk nog iets eerder. Tijdens een oversteek van St Lucia naar de Azoren stapte Frans Budel bij ons (Ysbrand, ik en 12 anderen) aan boord, van de Sanya een VO70. Een man met een berg energie en met de solo zeilende vader Nico Budel. Hij kwam eens proeven of dat oceaanzeilen wel echt iets voor hem was. Hij wilde het schip van zijn vader overkopen en het anders gaan doen: de wereld rond! Het was voor hem een soort snuffelstage om te ervaren hoe er op een niet-Nico-Budel-manier wedstrijd gevaren wordt. Er ging een wereld voor hem open maar vooral ontstond er een bijzonder contact tussen Frans en Ysbrand. Hier werd t zaadje geplant wat nu uitgegroeid is tot een wereldomzeiling. Inmiddels zijn ze samen 1000den mijlen en 1 oceaan verder.
De Transat Jacques Vabre 2021 was de qualificatie race en dus een grote test voor boot en bemanning en reserve schipper. Dat was misschien nog wel het simpelste op te lossen vraagstuk want dat ben ik;). Al met al was het een intensieve voorbereiding tot aan de start van de Globe 40.
Tijdens de proloog deze week mocht ik ff mee proeven hoe deze 2 het samen rooien. De spanning zat er lekker in. De start; De 1 heeft een start nodig ( ook al is de race 10 maanden lang) om in echt wedstrijdritme te geraken (Ysbrand) en geniet van een goede start alsof de race daarmee beklonken is. De andere, iets minder starts gevaren onder hoogspanning (grote velden en korte banen) denkt meer aan de lange termijn. T’is maar een proloog en waarom moeilijk doen als enkel de Marokkanen op de startlijn liggen( de rest van de boten kiest om welke reden dan ook voor een latere start).
Maar de start is een super leuk spel als je het kunt en durft te spelen. Ik trim en volg en het is mooi om te zien hoe de mannen elkaar opjagen klaar maken voor het echte werk , na alle inspanning die ze hebben verricht om hier te kunnen varen; De vooravond van de 1e etappe van De race!
Het is jammer dat op het laatste moment vele boten zijn afgehaakt veelal door niet genoeg financiële middelen. Maar de sfeer is er niet minder om. Iedereen doet zijn uiterste best om het evenement te doen slagen.
De ambiance in de Marrokkaanse stad Tanger doet daar nog een flinke duit in het zakje met de zeer vriendelijke behulpzame mensen. In de weinig toeristische stad worden we op veel plekken aangesproken, vaak in het Nederlands.( we voelen ons ook best verbonden, door de vele links met Nederland). Wat een hart verwarmend begin van wat nog 10 maanden gaat duren.
Zo Frans als de Class40 van origine is, zo internationaal is het deelnemers veld. 2 Amerikaanse boten, 1 uit Canada (de enige vrouw in de vloot) , 1 uit Japan, 1 uit Marokko, 1 uit Nederland en 1 Franse boot. Class40 staat ook voor het boot type. welke gebouwd wordt volgens zogenoemde boxregels. Wat betekent dat het nagenoeg dezelfde boten zijn. Maar dat je verschil kunt maken in rompvorm, zeilen etc zolang ze binnen de boxregels blijven.
Het is een klasse van zo’n 200 boten, de Class40 is eigenlijk nooit bedoelt om rond de wereld te racen maar de nieuwste ontwikkelingen zorgen er voor dat de nieuwste generatie ook niet geschikt is (zonder modificaties) om de wereld rond te racen. Vandaar dat je in de race vooral boten ziet rond nr 100. De Sec Hayai heeft nr 44! het nummer heeft te maken wanneer het is aangevraagd dus normaal zijn de laagste cijfers de oudste van de vloot. Sec Hayai behoort dan ook tot de vintage classe binnen de Class40. (er zijn uitzonderingen de Japanse boot bv is jonger dan zijn nummer doet vermoeden.)
De voorbereidingen zijn enorm divers geweest van sea survival opfris cursus, opfris cursus first aid at sea, hartfilmpjes, conditietests, kleding voor tropisch en vrieskou etc. tot vele modificaties aan de boot. Er moest volgens de nieuwste classe regels nogal wat schuim, voor drijfvermogen(onzinkbaarheid) worden bijgeplaatst.
Het reserve roer kwam vliegend naar Tanger, niet omdat de orka’s de schippers op een idee hadden gebracht, maar omdat deze niet in Scheveningen was op de dag van vertrek.
Het hele lopend en staand want werd vervangen. Helaas werd de voorstag zoals ook andere items te laat geleverd en dus in de laatste week ingevlogen. Deze werd met behulp van haakse slijper(op accu) op maat gemaakt, de boegspriet zat in de weg en geplaatst. Hiermee lieten Frans en Ysbrand de organisatie zien dat ze 4 rechterhanden hebben en een creatief brein. Kortom de ingrediënten om solo- of duo-handed de wereld rond te varen. Want 1 ding weet je zeker, hoewel de voorbereidingen 80% van je race zijn, het slagen ervan hangt samen met het heel houden van je spullen. Er kan van alles stuk en misgaan in een race als dit, waar het materiaal en de mens lange tijd achter elkaar tot het uiterste worden gedreven.
Er is keihard gewerkt om zo min mogelijk aan het toeval over te laten. Deze eerste etappe is een instapper, maar de volgende zal een behoorlijk uitdagende worden langs de Zuidpool.
Christa ten Brinke
