‘Even alleen zijn met je gedachten en over de oceaan uitkijken’
Waar de bark Europa normaliter Antarctica aan het verkennen zou zijn, zijn ze nu op weg terug naar Nederland, non-stop. Vanwege het Coronavirus dat ook hun planning in het water heeft gegooid. Wij volgen ze met medewerking van Hestag Media en voelen ons inmiddels ‘de twaalfde speler’ aan boord.
Bestaat de mogelijkheid in de tijd aan boord om je als crew ook even af te zonderen van de rest? Hoe doen jullie dat en wat is dan de reden ervan?
Gjalt (scheepskok): Dat is op deze reis eigenlijk best wel te doen. Normaal gesproken, als we met gasten varen, zijn er eigenlijk altijd wel mensen om je heen. Dan is je eigen kooi eigenlijk de enige plek waar je je echt even kunt afzonderen. Nu is er ruimte genoeg aan boord om even een plek te vinden om een boek te lezen, een film te kijken, te knutselen of om een dagboek bij te houden. Dat is dus best luxe, want dat zijn we niet echt gewend.
Eric (kapitein): Je hebt in principe iedere dag 12 uur de tijd voor jezelf, hoewel daar nog de tijd voor wake-ups (2x daags) en maaltijden vanaf gaat. Dat laatste is eigenlijk niet anders dan thuis met een baan aan de wal. De resterende tijd gaat op aan slapen (de één wat meer dan de ander) en ontspannen. We hebben zonder reisbemanning in ieder geval ruimte genoeg om je even af te zonderen. Als reden zal dat het lezen van een boek zijn, of het schrijven van een dagboek. Ook tijdens de wachten is er ruimte om je af te zonderen met de klus waar je mee bezig bent. Boven in het tuig bijvoorbeeld, of met gehoorbeschermers op, terwijl je een moeilijk hoekje staat te ontroesten.
Sanne (scheepsarts): Het is een redelijk groot schip, met een aantal hele mooie ruimtes. Zo zijn er onder andere de bibliotheek, het dekhuis, de lounge, de pokercorner en natuurlijk je cabin. Allemaal ruimtes waar je prima even een plekje voor jezelf kan vinden. Evenals aan het dek. Doordat we nu met 19 mensen aan boord zijn, waarvan het eigenlijk steeds maar iets meer dan de helft van wakker zijn, is het niet moeilijk om even een moment alleen te vinden, mocht je dat willen. Dat is natuurlijk wel een beetje anders wanneer we met een vol schip van ongeveer 60 man aan het varen zijn. Maar ook dan is dat best mogelijk. Hoewel het er dan waarschijnlijk op neer komt dat je echt alleen bent in je bunk, op het toilet en onder de douche. Ik moet er bij zeggen dat die momenten voor mij nu ook genoeg zijn. Redenen om af te zonderen zijn misschien om even alleen te zijn met je gedachten en over de oceaan uit te kijken, terwijl je nadenkt over thuis, hoe het daar gaat en hoe het zal zijn als je thuis komt.
Hoe verloopt het in Nederland van boord mogen? Hoe gaat zo’n aanvraag in zijn werk en waar moeten jullie aan voldoen?
Eric (kapitein):Ik heb begrepen dat we Europese havens gewoon kunnen aanlopen, op zijn minst om te bevoorraden. Dat zal echter niet nodig zijn, dus het doel is nog steeds Scheveningen, of in ieder geval een haven in Nederland. Ik kan mij voorstellen dat er eventueel quarantaine maatregelen van kracht zijn, maar daar hebben we tegen die tijd ruimschoots aan voldaan. Niemand van ons heeft enige verschijnselen van Corona gehad en dat lijkt mij statistisch gezien niet erg waarschijnlijk als we het aan boord zouden hebben.
Daarbij komt dat maatregelen regelmatig veranderen, dus we gaan zien hoe de vlag erbij hangt als we aankomen. Waarschijnlijk hebben wij meer te duchten van de Nederlandse bevolking, dan zij van ons. Ik vaar meestal op het zuidelijk halfrond en heb volgens mij voor het laatst vanuit het buitenland een Nederlandse haven aangelopen in 2007, dus ik heb geen flauw idee hoe dat tegenwoordig administratief geregeld is. Tegen die tijd heeft ons kantoor (al thuiswerkend) vast de administratieve procedures voor me uitgeplozen.
Lopen jullie het risico ook in Scheveningen bijv. in quarantaine te moeten alvorens van boord te mogen?
Sanne (scheepsarts): Ik denk dat we dat pas echt te weten komen vlak voordat we er zijn. De restricties lijken van dag tot dag nog te veranderen. Dus wie weet hoe het zal zijn begin juni. Ik verwacht dat wij eerder beschermd moeten worden tegen iedereen aan land, dan anders om. Immers op het moment dat wij aankomen, zijn wij 70 dagen in de meest strikte isolatie geweest ten opzichte van de rest van het land.
Hebben jullie al plannen voor als jullie in Nederland zijn? Eric (kapitein): Ik had plannen voor als ik afgelopen 20 april thuis had gekomen uit Valparaiso. Dat gaat nu nog even duren en het betekent ook dat de jaarlijkse herkeuring van het schip, die in Valparaiso al afgerond had moeten zijn, na aankomst in Nederland moet gaan plaatsvinden. Daar gaan nog wel wat werkzaamheden aan vooraf, dus ik heb een donkerbruin vermoeden wat mijn planning gaat worden na aankomst.
Verder natuurlijk opnieuw kennis maken met mijn vrouw, familie en vrienden. Van een afstand dan, heb ik begrepen…
Sanne (scheepsarts): Ik hoop van harte dat ik mijn familie en allerliefste vrienden mag knuffelen. Verder staat er voor mij een theorie toets gepland vanuit mijn opleiding. Mits deze natuurlijk doorgang kan vinden. Dat is nog de vraag. Daartoe probeer ik dagelijks een uurtje of twee studie in te passen naast al het andere werk wat we hier aan boord doen.
Verder hoop ik, na een korte rust periode, misschien quarentaine en hoogstwaarschijnlijk een corona-test, zo snel mogelijk weer aan het werk te kunnen.
Gjalt (scheepskok): Daar kan ik kort in zijn. Ik ga mijn moeder een knuffel geven, als dat tenminste mag. En verder ga ik natuurlijk bij de rest van mijn familie en vrienden langs. Ik hoop vooral dat iedereen gezond is als we weer terug zijn in Nederland. Verder heb ik geen wilde plannen. De focus ligt momenteel hier aan boord.
Klaas Gaastra (kapitein@home): Afgelopen zaterdag spraken wij ook met Klaas Gaastra, één van de kapiteins van de Bark Europa. Hij ondersteunt de kapitein (Eric) en zijn bemanning vanuit huis. De afgelopen dagen waren dagen van weinig wind en veel regen. Variérend van 1 knoop tot 6,5 – 7 knopen op dit moment richting de evenaar. Hij verwacht dat ze deze rond 5 of 6 mei zullen bereiken. Moeilijk in te schatten daar het weer vanzelfsprekend alles bepalend is. De evenaar eenmaal gepasseerd volgt een gebied met windstiltes waarbij het van belang is zoveel mogelijk westelijk te varen. Daar zit de meeste wind. De doldrums zijn breder en liggen meer naar de Afrikaanse kust.
De stemming aan boord is goed. Normaal zijn ze natuurlijk gewend om met gasten te varen. Nu, zónder, is de sfeer wel anders. Het voordeel is dat de crew ze nu niet hoeft te verzorgen. Nadeel daarentegen: ze hebben nu ook geen zondebokken en er zijn geen nieuwe verhalen vertelt hij ons met een glimlach. Gelukkig hebben ze met 19 man genoeg te vertellen. Klaas verwacht de bark Europa dik in juni terug in Scheveningen.
Zeilhelden blijft ‘aan boord’ en houdt jullie op de hoogte van de verdere reis en gebeurtenissen van Eric en zijn bemanning. Leuk!
Pas op elkaar en stáy safe!
