Wie woont daar op de boot? #10

15965808_244350506002762_1225988759578588173_n

Wie zijn jullie
Wij zijn Erik van Leeuwen (39) en Tanja Caron (28). Onze ervaringen bij de zeeverkenners (waterscouts heet dat tegenwoordig) heeft ons allebei met het zeilvirus geïnfecteerd. Tanja is 20 jaar actief bij de Lutemgroep in Middelburg en ik heb ruim twintig jaar bij de Paul Kruger groep in Middelburg doorgebracht. Naast ontiegelijk veel lol en avonturen op en rond het water, leert Scouting je de basis van het zeilen en respect hebben voor je omgeving en de elementen.
Mijn eerste eigen zeilbootje was de ‘Klepzeiker’. Een 5 meter lang, snel open bootje. Te vergelijken met een Laser Regatta. In een dronken bui tegen de brug in Veere kapot gevaren. Ik heb ook een aantal zomers doorgebracht bij zeilschool Aquavitesse in Bruinisse en ben daar bijna instructeur geworden. Door diabetes en gebrekkige interesse in de theorie achter het zeilen is dat niks geworden.
Mijn vader houdt erg van zeilen en heeft twee boten gehad. Een Spirit 28 en daarna een Standfast 33. Prachtige boten waarmee we de Belgische kust afzeilden. Het Grevelingenmeer op voor het spelevaren en krabbevangen en voor een onvergetelijke tocht naar Denemarken. Toen de kinders groter werden en niet meer met pa en moe mee wilden, is de zeilboot ingeruild voor een caravan. Nu een begrijpelijke keuze maar toch hebben we hem er toen flink mee geplaagd.
We werken allebei in de detailhandel. Tanja in een surfshop in Domburg en ik in een fietsenwinkel in Middelburg. Leuk werk met voldoende uitdaging op meerdere vlakken maar sleur ligt op de loer. Dichtbij water zijn geeft ons allebei rust en ontspanning en als Zeeuw voel je je toch pas thuis als je de zilte lucht in je neus hebt.

Op wat voor boot wonen jullie?14352071_178134369291043_285158820939987498_o
We hebben ongeveer driekwart jaar gezocht naar een boot die oceaanwaardig is/kan worden en voldoende leefruimte heeft, maar wel met zijn tweeën te hanteren is. We hadden een lijstje gemaakt met eisen en daar klampten we ons aan vast in de kennismaking met het enorme aanbod op internet. Drie andere boten hebben we fysiek bezichtigd maar het is Sjaan geworden. Door haar looks had ik al door gescrold maar Tanja vond het een bezoek waard. Ze bleek meer dan geschikt om samen met onze twee katten Jack en Jill te bewonen.

Sjaan is een stalen 35 voet kits getuigde Waterwitch. 9.5 ton, 1,75 diep. Hoogste punt 13 meter. In 1964 rolde ze van een Friese helling. De Waterwitch is ontworpen door Maurice Griffith. Toen na de tweede wereldoorlog het watersporten in Engeland uit de elitaire sfeer kwam zijn er, door het simpele ontwerp, heel wat van gebouw. En zo bevolkten ze de Britse rivieren en kustwateren. Het simpele recht toe-recht aan ontwerp sprak ons erg aan. De vorige eigenaar heeft ons al een beetje geholpen door de kimkielen er af te slijpen en er een, door van der Stadt getekende, vinkiel onder te lassen. Ook ligt er een hagelnieuwe 43 pk Vetus Mitsubishi in. Ze kan tegen een stootje en is zo lekker normaal.

Door alle klussen op kruipdoor-sluipdoor plaatsen blijf je lekker soepel

Waarom zijn jullie op de boot gaan wonen?
Die, met beton volgestorte, vinkiel zal uitkomst gaan bieden op volle zee. Want daar willen we naartoe. We zijn haar nu aan het klaarmaken, updaten en uitrusten voor langere reizen en oversteken.

“We moeten meer van de wereld zien. Het leven is veel te kort om alleen maar op één plek te blijven rondhangen en elke dag ouder, dikker en sacherijniger te worden en geen steek verder te komen”, was ongeveer wat we anderhalf jaar geleden tegen elkaar zeiden. Het eerste plan was backpacken. Dat viel al snel af vanwege een gevreesd gebrek aan comfort en omdat het mij een nogal vermoeiend bestaan leek. Daarna zijn we gaan kijken naar campers en begonnen te fantaseren over een leven met veel asfalt, rumoer, stank, lelijke camperplaatsen e.d. Haha dat werd het dus ook niet. Gek eigenlijk dat, gezien onze gezamenlijke, waterrijke geschiedenis we niet meteen uitkwamen op een boot. Met een zeilboot leek reizen ons een veel bewustere onderneming te worden.

Op ons lijstje staan o.a. Spanje, Italië, Griekenland, Kroatië, Amazone, Patagonië, Vanuatu, Frans Polynesië, Tonga en Nieuw Zeeland. Maar ook willen we de Noord-Amerikaanse oostkust en Canada bezeilen en je laten leiden door ontmoetingen onderweg en je eigen gevoel/intuïtie. Stilte, uitgestrekte, ongerepte natuur zien. Ervaren hoe mensen ergens anders leven en genieten en leren van andere culturen.Een vastomlijnd plan hebben we niet. Door onze zeer uiteenlopende wensen zal dat er ook niet komen. Dat we staan de poppelen om aan dit avontuur te beginnen is echter zeker.

Om kosten te besparen en zo meer financiële ruimte te hebben voor alles wat nog moet gebeuren hebben we in november 2016 ons appartement in Middelburg opgegeven. Ons thuis werd vanaf toen de Ruyterhaven in Vlissingen. Een mooie haven direct aan de Westerschelde.

Wat zijn de voor- en nadelen?
Elke dag zien wat werkt en niet. Wat er uit moet en ingebouwd moet worden. Helemaal naar onze eigen wensen en behoeften aanpassen. Daarvoor is het dagelijks aan boord zijn heel handig.

Door de supergezellige leefruimte voel je jezelf meteen lekker. Ook na een lange dag werken is het heerlijk om met een borrel in de kajuit je voeten op de bank te leggen en samen te fantaseren over alles wat we gaan doen en zien. Door alle klussen op kruipdoor-sluipdoor 14462994_178141772623636_6043486223702833732_nplaatsen blijf je lekker soepel. En zodra het zonnetje doorbreekt is het uit de wind in de kuip heerlijk. Ik kan er echt van genieten om voordat ik ga werken in de kuip wakker te worden met een bak koffie. Uitkijkend over de stille haven en de stad te horen die langzaam ontwaakt. Losgooien en lekker de Westerschelde op voor een avondje. Weekeinden zeilen langs de Zeeuwse kust and beyond.

Nadelen zijn er eigenlijk nauwelijks en als ze er zijn, maakt de roze bril dat je alles voor lief neemt. Het is meer wennen aan een nieuwe manier van leven. Koken op spiritus. De was doen in het havengebouw. Je douchewater uit het reservoir in de kiel wegpompen. Hoe is de haven Wifi vanavond. Weer een andere passant; gesprekje aanknopen of negeren. Het is een manier van leven waarmee je veel bewuster met je omgeving bezig bent, fris, actief, avontuurlijk.

Dat ding zijn laagste stand is standje kernsplitsing

Hoe houden jullie de boot warm?
Ja dat schijnt een ding te zijn. Nou, oké. De Somy dieselvergasser uit 1987 houdt de boot lekker warm en toasty. Doordat ie nogal wat overcapaciteit heeft reguleren we de temperatuur door zo nu en dan een patrijspoort open te gooien. Dat ding zijn laagste stand is standje kernsplitsing. Z’n hoogste stand weten we dus niet eens uit angst dat de houten ombouw zal gaan schroeien. Slurpen doet ie als een Russische havenwerker. In de weken waarin het rond het vriespunt was en het rijp op de huiken lag, stookten we bijna 40 liter per week op. Je kan er ook uitstekend van alles op koken.

De vorige eigenaar had ook een cv-installatie aangelegd. De wirwar van buizen en radiatoren zat voornamelijk in de weg. We hebben het hele zootje er ongebruikt uit gesloopt. Af en toe zetten we ipv de dieselkachel een keramisch campingkacheltje aan. Nooit lang, want de elektriciteit is niet goedkoop hier.

Hebben jullie aanpassingen aan de boot gedaan?
Allebei de rottende houten gieken hebben we vervangen voor aluminium exemplaren. Cv-installatie verwijderd. Log en dieptemeter vervangen. Zeewaterdoorvoer voor het toilet gemaakt. Marifoon vervangen. Van de twee losse eenpersoonsbedden in het vooronder heb ik een volwaardig tweepersoons bed gemaakt. Een kastje in de kajuit hebben we aangepast om de kattenbak in te laten passen. De hangkast in het gangetje naar het vooronder is een legkast geworden.

Voor de rest veel kleine dingen. Een stopcontactje erbij. Een lampje verplaatsen. Dat soort dingen. De lijst met dingen die we nog moeten doen is een stuk langer dan de hierboven beschreven geslaagde klussen maar is zienderogen aan het slinken. We komen er wel!

Aan welke bootbewoner zou je het lijntje willen doorgeven?
Door te lezen over liveaboards en vertrekkers hebben we Martijn Dijkstra leren kennen. We vinden hem een inspirerende figuur. Door zijn ervaring en manier van in het leven staan. Veel doen met weinig, creatief gebruik maken van wat je tegenkomt, zoekend naar nieuwe ervaringen, zelfvoorzienend, Zeeuwse nuchterheid. Een Zeeuw die zijn boot bewoond en de wereld rondreist met een knalgroot Zeeuws wapen in zijn Genua geschilderd. Prachtig!

PS: Sailing Sjaan heet onze FB-pagina mochten jullie het leuk vinden onze avonturen te blijven volgen.

17264849_271300443307768_6100287682287737074_n

Reacties

Reacties