Vlissingen, Paalhoofd bij strandtent Kontiki

De zoute zeelucht

Dwalend op het strand

verbolgen door 
onmenselijkheid

adem ik de zware zoute zeelucht in
en kijk naar die 
ene meeuw

die trots voor mijn neus komt zwalpen.
En ik geneert door de
zandkorrels die in mijn ogen vliegen.

Gewaardeerd door de vele 
schuimkolven van het zoute water der zee

die mij het ademen beletten
uiteen geschoven
als het ware
van kust tot aan het duingebied.
Verwonderd ben ik 
van haar pracht en praal.
die woeste zee 
het gutsende water
boekdelen van schreeuwende meeuwen.
en voorbij passerende eenzaten

waaronder ikzelf behoorde …

Hilda van Loffelt

Reacties

Reacties

Geef een reactie