De finish van de Route du Rhum a la Birch en Tabarly


Het decor: Francois Gabart (35), je ligt 120 mijl voor, alleen nog maar om Guadeloupe varen en dan is de winst in deze loodzware Route du Rhum 2018 binnen. Na je overwinningen in de Vendee Globe en het wereldrecord solo rond de wereld in 42 dagen en 16 uur wordt dit de volgende krans op je indrukwekkende palmares.
Je staat bekend als Frankrijks grootste zeiltalent, ingenieur en topzeiler, je hebt een supersterk team om je heen, je Macif trimaran is uitgerust met de laatste generatie foils, je maakt geen fouten.
In deze Route du Rhum heb je van start tot finish geleid.

Het weer ziet er niet goed uit, zware regen buien en weinig wind, zeker aan de lijkant van Guadeloupe, maar Peters punt, Pointe a Pitre is zo dichtbij.

Eigenlijk kan het niet meer mis. Tussen de tegenstander en de finish blijven is alles wat je moet doen, de gouden regel wanneer je voor ligt.

Maar, weet je nog, de finish van de eerste Route du Rhum in 1978. Michel Malinovsky met de grote Kriter lag voor maar werd in het zicht van de finish ingehaald door Mike Birch op zijn kleine trimaran. Verschil op de finish na een bloedstollende race, 78 seconden…..!!

In de aanloop naar Guadeloupe verlies je tijd, veel tijd, de wind is zeer onstabiel en valt steeds weg en het lijkt erop of Francis Joyon met nieuwe wind van achter naar voren komt varen.

 

Francis Joyon, hij vaart toch met die oude trimaran zonder foils, ok, het schip heeft al 2 keer eerder de Route du Rhum gewonnen, eerst met Franck Cammas in 2010 als Groupama en 4 jaar geleden met Loik Peyron als Banque Populaire, toch is het schip intrinsiek lang niet zo snel als de Macif. De Macif heeft ook nog nooit een wedstrijd verloren.

Maar die Francis Joyon, die beer uit Locmariquer in Bretagne, die is wel sterk, hij vaart net zo hard als de Macif, alle andere Ultims vallen uit maar Francis gaat gewoon door, geruchten vertellen dat je hem met een hamer op zijn kop kan slaan en hij gewoon door blijft sturen. Niets brengt hem uit zijn evenwicht.

Hij is al 62 maar wel vreselijk sterk. Hij heeft de Jules Verne Trophy vorig jaar veroverd in 40 dagen en 23 uur. Hij is met bemanning als snelste rond de wereld gegaan op deze trimaran.
Ok, hij heeft de reputatie dat hij nooit opgeeft en altijd doorgaat tot het laatste gaatje.

Dat hij onmogelijke dingen kan doen, die niemand begrijpt.

Er is nog maar 30 mijl te gaan naar de finish. Francis Joyon ligt dichtbij, ik kan hem zien, jeetje , hoe doet hij het toch, hij komt dichterbij, maar het is niet ver meer.
Was er maar een beetje wind. Ok, ik heb 1 roer gebroken en ik ben een foil kwijt, maar dat weet niemand, ook Joyon weet dat niet.

Wat moet ik doen, langs de kust blijven, maar daar staat helemaal geen wind, in de lij van het hoge Guadeloupe staat er 0, helemaal 0 wind. Het staat er om bekend, het eiland houdt de passaat tegen, de passaat waait over het eiland heen en komt pas weer 20-30 mijl later op het water.

Francis Joyon blijft maar inhalen, hoe doet hij het toch?

Ik besluit om de zee op te zoeken, er komt geen wind aan de kust, aan lij is er gewoon helemaal niets. Ik moet iets doen. Ik maak een slag naar de zee, niet te ver, juist om de nieuwe wind te zoeken, dit wordt ook voorspeld in de weerberichten.

Francis Joyon gaat door en wat gebeurt er: beide trimarans komen vlak bij elkaar uit, Idec van Francis, net iets voor, maar even later krijgt de Macif weer wat wind, het is op een paar honderd meter van elkaar een kat en muis spel, een heuse matchrace na meer dan 4000 mijl zeilen. De finish is in zicht, het is niet meer ver. Francois Gabart zet zijn nieuwste overlappende code 0 op, die heeft Francis Joyon niet.Het lijkt erop dat Macif nu de Idec van Francis jouyon weer in kan halen, nog 3,5 mijl te gaan naar de finsh in de baai van Peters Punt.

Het is zo close, het laatste windvlaagje beslist en die is voor Francis Joyon.
De ijzeren man van 62 wint van het grootste zeiltalent van 35.

Ervaring en doorzettingsvermogen winnen van talent en innovatie.
Wat een prachtige strijd.
Wat een schitterende finish.

Wat een prachtig gezicht voor de 10 duizenden toeschouwers op dit tropische eiland. Het lijkt erop of de gehele franse pers op Guadeloupe aanwezig is.

En die verbinding, die samenhorigheid tussen winnaar en verliezer is ZO mooi, ze hebben hetzelfde meegemaakt, ze hebben elkaar op leven en dood bestreden, maar er is zoveel respect voor elkaar, zoveel bewondering.
Wat een klassebakken, Francis Joyon, de hedendaagse Tabarly
En Francois Gabart, de opvolger, de kroonprins, het genie.

Hans Bouscholte

Reacties

Reacties