Lola op zee: Werk aan de winkel
Meteen na terugkomst in La Palma gaan we aan de slag. Lola moet het water uit voor onderhoud en we willen flink boodschappen inslaan voor de komende grote oversteken. Ergens in de tweede helft van november staat de langste etappe tot nu toe op het programma: 800 mijl van de Canarische eilanden naar Kaapverdië, zeven of acht dagen zeilen. Op de kluslijst staat nog veel meer: het vastgelopen logwieltje loskrijgen, een nieuwe ventilator plaatsen voor de koelkastcompressor, gasflessen omruilen, jerrycans met diesel vullen en het giekbeslag repareren – we hebben de komende dagen genoeg te doen, we hebben het druk!
Nie
t ver van de haven in Tazacorte is een Hyperdino, een supermarkt waar je werkelijk alles kunt krijgen. Ze hebben zelfs een handpomp van drie euro voor grote drinkwaterkannen. Lang gezocht, nu gevonden. En waar laten we al die kokosmelk, kappertjes, koffie en tomaten op sap, die we met de huurauto hebben opgehaald? In de hoeken, gaten en spleten van Lola. In laatjes, maar ook onder laatjes. In een net boven het aanrecht en achter een verborgen luikje in het achterschip. We schrijven ook maar even op wat waar ligt, om te voorkomen dat we straks met een lading vergeten spaghetti IJmuiden weer binnen varen.
Benjamin, de monteur van de werf, geeft de motor een hoognodige beurt. Zuchtend en zwetend wringt hij zijn grote lijf in bochten om bij het oliefilter te komen. Pas na lang aandringen mag ik een gla
asje water voor hem oppompen. Een paar uur later is de olie ververst, zijn alle filters vervangen en loopt de Yanmar als een zonnetje.
Nu nog even het water uit. De vijftig tons kraan tilt Lola om negen uur ’s ochtends met groot gemak uit het water. We kunnen in de hijsbanden blijven hangen, terwijl een monteur de aangroei van het onderwaterschip spuit. Hij werkt de kale plekken meteen bij met een vermoedelijk niet erg milieuverantwoorde onderwaterverf voor vissersschepen. Drie uur later ligt Lola met een interessante gevlekte romp weer in het water.
Als we even genoeg hebben van het klussen maken we met zeilvrienden Arjen en Silvia een schitterende wandeling rond de krater van de vulkaan La Cumbrecita. Op 1500 meter hoogte in het binnenland is het tien graden kouder dan in onze havenplaats Tazacorte aan de westkust. Een dag later rijden we naar een Bodega in het zuiden van La Palma en proeven en kopen we de wijn die ze daar maken.
Elke ochtend lopen we vanaf het zwarte strand vlakbij de haven de zee in, zwemmen, drogen een half uurtje op en drinken koffie op een terras bij het strand. Om daarna weer een klusje aan de boot te doen. Het leven is prettig in La Palma.
Pieter Jan Hagens op Lola op Zee
