Binnenkomst Pieter Heerema in Les Sables

Na een korte nacht voor het Zeilhelden team (lees 3,5 uur), staan we om half 7 ’s ochtends fris en fruitig in het perscentrum. Een gezonde spanning is te voelen. Tussen 8 en half 9 zal Pieter het kanaal opvaren en het onthaal ontvangen die hij verdient. We vertrekken het water op. Daar zien we de Sanya die net een half uur geleden is aangekomen met Ysbrand Endt. Hij heeft een lach van oor tot oor op zijn gezicht, zo geweldig vindt hij het om daar te zijn. Het is even angstvallig stil alsof iedereen nog een beetje wakker moet worden. Gelukkig zet het team op de Sanya liederen in, waarna iedereen aanmoedigingen schreeuwt richting Pieter. Met enkele schijnbewegingen houden ze het nog even spannend, maar rond kwart voor 9 zet de No Way Back eindelijk koers richting het kanaal.

Pieter heeft energie voor 10 en lijkt te genieten van elke seconde.

De kade staat al aardig vol met mensen. Er zijn spandoeken te zien en Nederlandse vlaggen. Pieter gaat op het voordek staan, steekt wat noodvuurwerk op en danst en springt met een Nederlandse vlag in zijn handen. Van alle kanten hoor je geschreeuw, gefluit, getoeter van niet alleen Nederlandse fans maar ook Franse fans van alle leeftijden. Geweldig om te zien en mee te maken. Pieter heeft energie voor 10 en lijkt te genieten van elke seconde.

Het aanleggen van No Way Back

Wij vertrekken naar de haven, zodat we hem kunnen opwachten op de kade. Hij neemt de tijd om vragen te beantwoorden en op de foto te gaan met familie en zijn team. Het lijkt wel alsof hij het moment van afstappen uitstelt. Bij de vraag of hij nog een keer zou meedoen nu hij wist hoe het was, krijgt hij tranen in zijn ogen. Hij heeft het zichtbaar zo ontzettend zwaar gehad.

Bij het podium staan honderden mensen met gele tulpen in hun handen hem op te wachten. Pieter springt, danst, zingt. Zijn podiummoment neemt hij volledig over, met enorm veel humor en energie en Hollandse nuchterheid. De Fransen weten niet zo goed wat hun allemaal overkomt en de aanwezige Nederlanders genieten. Tulpen worden het publiek ingegooid, het lied ‘Tulpen uit Amsterdam’ wordt ingezet en met volle borst meegezongen. Familie en vrienden springen het podium op.  We zien een energieke Pieter die overduidelijk opgelucht en blij is om weer terug te zijn.

De persconferentie begint serieus, maar Pieter windt de interviewer al snel om zijn vinger met gevatte antwoorden en heel wat humor. Drie rijen zijn gevuld met zijn vrienden en familie. Die genieten overduidelijk van de positieve energie die Pieter uitstraalt.
‘Waarnaar was je op zoek toen je begon aan deze wedstrijd?’, Pieter: ‘Paaseitjes’.

Pieter bedankt de vele volgers tijdens zijn 116 dagen op zee, want al die positieve berichten hebben hem enorm geholpen door te zetten en niet op te geven.

Eind van de middag krijgen wij de unieke kans om met Pieter een één op één interview te hebben, in het hotel waar hij verblijft. Het is een open, eerlijk en echt interview waarin hij niet alleen vertelt hoe zwaar het was, maar ook over de positieve dingen van de wedstrijd en wat hij zal gaan missen. Pieter is een rasverteller en brengt erg goed onder woorden wat hij allemaal heeft meegemaakt. Wederom zien we de emotie in zijn ogen. Dan besef je maar weer hoe ontzettend zwaar zo’n wedstrijd is en dat je je eigenlijk niet kan voorstellen wat deze man allemaal heeft moeten doorstaan. Enorm veel respect voor deze vriendelijke, positieve en échte zeiler. Een inspiratiebron voor velen! Pieter bedankt de vele volgers tijdens zijn 116 dagen op zee, want al die positieve berichten hebben hem enorm geholpen door te zetten en niet op te geven.

Reacties

Reacties