Tres Hombres blog: Langzaam kleuren de touwen rood van het Saharazand
Varend over de Atlantische Oceaan. Het zonnetje schijnt, de golven zijn laag en de wind is constant. We hoeven weinig zeilen te veranderen en varen rustig verder.
Er hangt een lichte mist. Geen mist van wolken, maar van Saharazand dat door de oostelijke wind van de Sahara de zee opgeblazen wordt. Langzaam kleuren de touwen rood van het zand.
De wereld is nu ontzettend klein. Een klein dorp op het water. Wat er verder in de wereld gebeurd weten we niet. Al 5 dagen hebben we geen schip gezien. Alles wat we nu zien is water en ons kleine dorpje. Een dorpje waar alles mogelijk is.
We zijn van alle markten thuis. Er worden nieuwe balken gemaakt om meer zeil te kunnen zetten. Met haalmessen en schaven maken we vierkante balken rond tot een mooie giek. Landvasten worden gerepareerd. Opnieuw in elkaar gevlochten na de ruige haven in La Palma waar al onze landvasten beschadigt zijn door de zuiging van monsterlijke cruiseschepen.
Er worden nieuwe balken gemaakt om meer zeil te kunnen zetten
Het schip krijgt op veel plekken een goede lik verf. Er is tijd, tijd om dingen mooi te maken maar ook tijd om nieuwe dingen te leren. Zo leren we navigeren op de ouderwetse manier. We nemen de hoek van de zon waar, ten opzichte van de horizon met een sextant. Samen met de tijd en een boek vol cijfertjes kunnen we onze positie bepalen tot ongeveer op 10 mijl nauwkeurig. Leuk om nieuwe dingen te leren.
Toen ik me inschreef voor deze reis dacht ik dat dit de grootste uitdaging zou zijn. Op een houten schip de oceaan oversteken. Het enige wat nog een grotere uitdaging is, is om zo lang afgesloten te zijn van de buitenwereld.
Geen vrienden, geen familie. Sommige van hen zijn jarig en ik kan ze niet feliciteren. Sommige van hen mis ik simpelweg, en sommige allebei.
Het is gek om niks te weten van de rest van de wereld. Niks te horen. Nog 2,5 week ongeveer. Dan zijn we weer in de bewoonde wereld aan de andere kant van de oceaan.
Beste vrienden, bij deze van harte en tot snel.
Trainee Reinout Leerentveld
