Laatste Blog?

Hierbij de laatste! Ik hoop dat jullie het een leuke serie vonden 🙂
Groetjes Max

Familie van KeulenNa een aantal dagen vertoefd te hebben op en rond een onbewoond eiland naast Aegina, werd het team versterkt door een nieuw bemanningslid; onze vader.

Deze frisse wind aan boord liet ons besluiten om snel de zeilen te hijsen en vertier te zoeken op een eilandje op een klein aantal zeemijl varen. Na een relatief kort stukje zeilen met een gunstig gestemde bries, meerden wij aan op Agistri. Agistri is een prachtig, knus eiland waarvan slechts een heel klein deel wordt bewoond. Er zijn drie dorpjes te vinden: Limenaria, Megalochori en Skala. De laatste kan het best gemeden worden, tenzij de aanblik van een paar honderd zonnebadende pensioengerechtigden je niet stoort. En dan doel ik uiteraard op de Nederlandse pensioenleeftijd, niet de Griekse…
Wij verbleven in de haven van Megalochori, wat tevens een opstapplaats is voor de snelle veerboot naar onder andere Aegina. Hongerig van de dag zochten we snel een tafeltje in een plaatselijke taverne. We kwamen uit bij een heel klein restaurantje dat bestierd wordt door een wat ouder Grieks echtpaar.

Zoals dat in Griekenland kennelijk de norm is, zorgen mannen voor de bediening en koken de vrouwen. Al vanaf de voorgerechten bleek dit een zeer goede rolverdeling te zijn, want het eten was werkelijk fantastisch. Ook de droge witte huiswijn, die hier per kilo wordt verkocht, liet zich eveneens goed smaken. Talloze heerlijke gerechten en een aantal kilo’s wijn later vroegen we de rekening en kregen een bon van een euro of dertig. Toen wij de ober hierop attendeerden zei hij dat hij de rest van het bedrag liever “buiten de bon om” regelde.25 Jaar
Een aantal dagen later kwam ook onze moeder aan boord en zeilden we richting het eiland Poros, om hun 25ste trouwdag te vieren. Poros is een echte aanrader. Het eiland wordt middels een nauwe zeestraat van Peloponnesos gescheiden en het grootste dorp, dat ook Poros heet, ligt op een heuvel, waardoor het plaatje sterk doet denken aan Ligurië in Italië. Prachtig dus. Na een goede nachtrust, huurden we de volgende dag een aantal scooters om het eiland te verkennen. Op de vraag of een helm verplicht was, reageerde de verhuurder met; “According to the law, yes. According to the weather no.” Hier konden we ons in vinden en we reden het dorp uit, de kronkelende bergweggetjes tegemoet, waarop mijn moeder liet zien dat 25 jaar huwelijk 50cc in bedwang makkelijker is dan het in bedwang houden van een 50cc scooter. Poros is een mooi groen, heuvelachtig en rustig eiland met veel baaitjes waar gezwommen kan worden. Het hele eiland kan in een uur of vier, inclusief lunchstop rondgereden worden.

Op donderdag was het zeilavontuur voorbij en vlogen onze ouders terug naar Nederland. Max en ik takelden de boot uit het water en bleven nog drie dagen op Aegina om de boot winterklaar te maken. Dit is ieder jaar een grote klus, maar in het zonnetje was het helemaal geen vervelende taak. Toen we op zaterdag de dektent over de boot hadden gespannen was het toch echt tijd om de Anne Marie achter te laten. Ze staat bij de “Takis Asparakis Boat Yard” en zal hier gedurende de winter in goede handen zijn. Mocht je zelf plannen hebben om een boot te laten overwinteren in Griekenland, dan is dit een zeer geschikte plek. Takis is een zeer behulpzame en betrouwbare man en vanaf Aegina is het een uurtje varen met de veerboot naar Athene. Ideaal dus.Max Anne Marie

Inmiddels verkennen Max en ik Athene. Athene is een typische Europese hoofdstad en doet qua architectuur sterk denken aan Berlijn, ware het niet dat op veel plekken grote bouwwerken leegstaan een flink aan het verpauperen zijn. Hierdoor geeft de stad her en der een beetje een troosteloze en zelfs naargeestige indruk. Maar wat ook typerend voor Athene is, is dat wanneer men na zo’n plek de hoek omloopt men weer midden tussen terrasjes, barretjes en cafeetjes staat.

Voor het nachtleven is de wijk Gazi the to go to place. Uitgaan doet men hier voornamelijk op terrasjes op straat. Bij een beperkt budget is het een aanrader om tussen de vele terrassen op een bankje, of muurtje te zitten en bij een van de talloze kiosken een halve liter blik pils te kopen. Niemand die je raar aan zal kijken.

Op zondag gingen Max en ik op zoek naar “de dingen die je gezien moet hebben.” Maar echt verdiept in de hotspots hadden wij ons niet. Toen we ergens waar het er wel redelijk oud en vervallen uitzag (dit zal het Akropolis wel zijn) stapten we uit de bus. Toen we wat foto’s maakten beseften we ons dat dit niet oude Griekse bouwwerken waren, maar de desolate en afgebrokkelde resten van het Olympisch park uit 2004. De Grieken zijn kennelijk druk bezig met het creëren van een nieuwe, 21ste eeuwse mythologie. Inmiddels hebben we kaarten voor een hop on hop off bustoer gekocht en zullen we de oude Griekse bouwwerken te zien krijgen. Wij zijn erg benieuwd!

Over twee dagen vliegen we terug naar Nederland en zit de zeiltrip er definitief op. Ik wil Max bij deze graag bedanken voor de fantastische ervaring. Varen op de Middellandse zee met een graad of 28 heeft het zeilen voor mij een nieuwe dimensie gegeven, die ik nog niet kende. Ik moet zeggen dat het bijzonder goed bevalt!

http://zeilbootannemarie.nl
Opstapper Toon

Reacties

Reacties