Even terug naar Max

img_0497
Hier weer een kort verhaaltje van Carmen! Na mijn geweldige tijd met Max in Ibiza, besloot ik namelijk een vliegticket te boeken, om hem nog een keer op te zoeken. Deze keer in Malta. Na een heel fijn weerzien en twee rustige daagjes samen, kwam zijn broer Toon ook aan op Malta. Nu maakten we ons klaar voor de tocht naar Kreta, die naar verwachting 5 dagen zou duren. Voor mij, Toon en zélfs voor Max de langste trip ooit! Erg spannend dus. Na de boodschappen (voor 5 dagen verse groenten, fruit, vlees en zuivel) en het volgooien van de tank, voeren we de haven uit het avontuur tegemoet.
De komende vijf dagen werden, voor mij althans, dagen van uitersten. Ik hou ervan om lekker in de weer te zijn en mensen om me heen te hebben. Op de boot moet je het vijf dagen en nachten doen met de eindeloze blauwe zee. Dus ondanks dat de sfeer goed was, heb je elkaar -na dagenlang op de boot- vanzelfsprekend minder te vertellen. Dit vond ik soms wel lastig. Gelukkig konden de boys het goed handlen en hebben zij me er af en toe doorheen gesleept! Toch waren er ook hele fijne momenten: het vangen van verse vis, de fantastische zonsondergangen (nergens zo mooi als op zee) en de goede gesprekken.
De euforie die ik voelde toen we land in zicht hadden is onbeschrijfelijk.
De euforie die ik voelde toen we land in zicht hadden, is onbeschrijfelijk. Eindelijk, na al die dagen! Ons anker gooiden we uit bij het allermooiste strand van Kreta. We namen allemaal een heerlijke frisse duik in het bijna doorzichtige water. De eerste voetstappen op het land waren voor mij heel bijzonder. Ik voelde me erg blij en trots.
img_0518
Wel bleek dat het strandje ver af was van de bewoonde wereld, dus voeren we door naar Kissamos. Een erg lievelijk plaatsje, gesierd met een mooie boulevard. Hier hebben we voor het eerst genoten van het heeerlijke Griekse eten en natuurlijk een Raki. (Een typische Griekse sterke drank, die werkelijk overal gratis bij wordt gegeven. Zelfs bij het ontbijt!) De rest van de avond vulden we met nog meer Grieks eten, nog meer Raki en heel veel gezelligheid. Voor mij, na al die dagen op zee, heaven on earth.
Na Kissamos besloten we een stukje door te varen en te ankeren bij Chania. Na nacht één werden we aangesproken door een nogal boze politieman die zei dat je hier niet mocht ankeren. Oke, dan toch maar naar de haven en havengeld betalen. Tot ons geluk bleek dit 4,90 per nacht te zijn! Ook de sanitaire voorzieningen waren we toch wel erg gelukkig mee.
Chania is een bruisende stad. Ondanks dat het geen vakantietijd meer was zaten de restaurants en kroegjes aan de boulevard lekker vol. Een grote aanrader is om een auto te huren en een tocht te maken door de binnenlanden van Kreta. Hier kom je langs echte authentieke Griekse bergdorpjes: schitterend om te zien. De mannen vonden vooral het scheuren over de bergweggetjes heel gaaf.
img_0762Gisteren hebben Max en ik een voettocht van 16 kilometer gemaakt door de Samariakloof. We zetten de wekker om 5 uur ’s ochtends, want het wordt sterk aangeraden deze wandeling in de ochtend te doen, vanwege de hitte. Met makkelijke kleren, goede schoenen en rugtassen gevuld met wat eten en vooral veel water, gingen we op pad.
De wandeling bleek overweldigend mooi. Het begon met een afdaling via trappetjes. Daarna een mooi stuk door het bos en na een kilometer of 8 kom je uit bij de kloven. Die torenen honderden meters boven je uit, terwijl je langs een stromend beekje met drinkwater en krijtwitte rotsen wandelt. Erg mooi.
Nu zit ik in de boot met een lichtelijke hoofdpijn (iets te veel Raki gisteren, wel een leuke avond!) en over een paar uur pak ik alweer de bus naar het vliegveld. Zodra ik thuis ben, zal mijn gewone studerende leven weer beginnen. Afscheid nemen is nooit leuk, maar gelukkig is Max nog maar drie weken onderweg en zie ik hem daarna alweer in Nederland. Toon en Max: heel veel plezier nog samen en geniet van de laatste mijlen!
Liefs Carmen
img_0664

Reacties

Reacties