In #Cidadeolympica wordt hoorbaar gewerkt
Yvette Ross woont in Rio en schrijft voor Zeilhelden in de aanloop naar de Olympische Spelen over het leven in Rio, de eigenaardigheden van de Brazilianen en ze geeft tips aan Rio-gangers.
Toeterende auto’s, optrekkende bussen, politiesirenes, patrouillerende helikopters, verjaardagsfeestjes en afhankelijk van waar je woont hier en daar wat geweerschoten. Rio de Janeiro is als een levend organisme dat van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat bruist en waar het praktisch nooit stil is. Als je rondkijkt in de stad, dan zou je kunnen oordelen dat aan niets te zíen is dat de Olympische Spelen over 44 dagen beginnen. Voor de oplettende kijker valt echter op dat er steeds meer souvenirwinkels zijn die Olympische merchandise in de etalage hebben geplaatst. In Shopping Leblon staat een aftelklok die tot op de seconde nauwkeurig aftelt tot de openingsceremonie en in april was er al een ingerichte speelhoek waar kinderen konden kennismaken met vier verschillende Olympische sporten. En natuurlijk zijn er de officiële partners van de Spelen die steeds zichtbaarder worden door bijvoorbeeld bestickerde auto’s en reclame bij bushaltes of wapperend achter vliegtuigjes.
Er is inderdaad nog weinig decoratiefs te zien op straat. Maar goed, niemand hangt de slingers op voordat de uitnodigingen zijn verstuurd, toch? Er wordt momenteel enorm hard gewerkt in #cidadeolympica om op tijd alles af te krijgen en dat leidt ertoe dat er nog veel meer geluiden te horen zijn in deze miljoenenstad. Zo wordt momenteel de laatste hand gelegd aan de metrostations, vinden op diverse plaatsen wegwerkzaamheden plaats en worden (tijdelijke) stadions, televisiestudio’s en tribunes neergezet bij de venues.
In de regel is de snelheid van licht groter dan van geluid, maar in dit geval zou ik zeggen dat je de Olympische Spelen eerder kunt hóren dan zien aankomen.
In de laatste 44 dagen tot aan de openingsceremonie is er nog veel te doen en daar komt nog extra werk bij want het zit Rio niet mee. Op plaatsen waar nieuw wegdek is aangelegd, zijn na korte tijd de gaten erin gevallen vanwege het zware en drukke verkeer dat er gebruik van maakt. Veel tragischer is dat op de dag dat de Olympische vlam werd ontstoken, na slechts een paar maanden in gebruik te zijn geweest, een deel van het fietspad is weggeslagen dat Zona Sul met São Conrado verbindt. Een prachtig fietspad dat op pilaren is gebouwd op de rotsen in het water, maar blijkbaar niet bestand tegen de kracht van hoge golven en er zijn twee doden gevallen. De burgemeester van Rio heeft onlangs aangekondigd dat het fietspad wordt gemaakt en weer open zal gaan, maar als het aan de paar honderd protestanten ligt die op zondag langs het strand van Leblon een stille protestmars liepen, had het fietspad nooit open mogen gaan. Zij claimen dat de constructie op voorhand al niet veilig was: “We willen dat er recht wordt gesproken en de verantwoordelijke autoriteit wordt gestraft voor dit falen en de dood van twee mensen”.
En dan Guanabara bay waar ik de vorige keer over schreef. Ondanks dat de riolering is omgelegd, zijn er een week geleden vanuit de lucht toch weer vlekken donker water gezien op de plaats waar de oude riolering in Marina da Gloria uitkwam. Wellicht dat Annemiek Bekkering en Annette Duetz dit ook hebben gesignaleerd tijdens hun training. De reactie van het waterbedrijf is dat de riolering normaal heeft gefunctioneerd en toch gaat de Olympische werkgroep van het federale openbaar ministerie onderzoek doen naar fraude bij het waterbedrijf. De verdenking is dat staatsgeld onjuist is besteed met als resultaat dat waterzuiveringsinstallaties zijn gebouwd zonder het benodigde rioleringsnet en dat ze dus slecht functioneren dan wel compleet stil liggen. De vraag is nu of het Olympisch zeilwater in augustus echt wel schoner is.
En als het dan nog niet genoeg is, is ook nog een deel van de stranden weggespoeld. Wat? Ja, weggespoeld! Anderhalve week geleden heeft een Zuidpoolstorm Brazilië aangedaan. Dat is natuurlijk niet zo gek in de winter, maar in een stad die al een paar jaar geen winter heeft gehad, is het wel even wennen. Het was in veertien jaar nog niet zó koud met vorst in het Zuiden van Brazilië. Ook in de bergkam die de staten Rio de Janeiro en São Paolo verbindt, is de temperatuur even onder het vriespunt geweest. In Rio zelf is het ’s nachts niet kouder dan 8,6 °C geweest, maar de woningen hier zijn daar niet op voorbereid. Ons eigen appartement bijvoorbeeld heeft alleen enkelglas en rondom de ingebouwde airco’s zitten de kieren in de muur naar buiten. Ik moet zeggen dat wij erg blij waren met onze dekbedjes, maar vele anderen hebben het steenkoud gehad. Onze portiers liepen bijvoorbeeld de hele dag met handschoenen aan.
Naast zeer lage temperaturen, heeft deze storm ook gezorgd voor heel hoge golven die de stranden van Zona Sul flink hebben aangetast. Bij Posto 5 van Copacabana is het strand voor een groot deel weg geslagen, precies op de plek waar een tijdelijke studio wordt geplaatst en een stuk verderop richting Leme, waar het in aanbouw zijnde beachvolleybal-stadion schade heeft ondervonden van de golven. Ai, en dat zo kort voor de openingsceremonie én naast het feit dat het werk tijdelijk heeft stilgelegen vanwege een ontbrekende vergunning.
Bij Posto 11 en 12 van Leblon is ongeveer de helft van het strand weggespoeld en het hoogteverschil is op sommige plaatsen zeker twee meter! En laat Posto 11 nou net de plaats zijn waar het Duitse hospitality huis is gepland. Duitsland heeft deze Spelen twee huizen, één in Barra da Tijuca en één op het strand van Leblon. Gelukkig wordt de laatste iets dichter naar Posto 10 in Ipanema geplaatst waar het strand nog behoorlijk intact is. Onder het motto ‘Deutschland am Strand’ kun je er gaan genieten van de Duitse cultuur inclusief eten en drinken. Heel gaaf om straks op wandelafstand een koude Weizen te kunnen drinken! Maar wat betreft de Duitse cultuur. Sorry, ik kan mezelf af en toe niet helpen, maar ik moet bij dit thema direct denken aan kuilen graven… Wat overigens niet gek is aangezien blijkbaar het overgrote deel van de kuilen op de Nederlandse stranden wordt gemaakt door Duitsers. Nou maar hopen dat er nog genoeg strand over is om ook Rio te laten kennis maken met de Duitse kuilen.
