When Boys (really) Became Man: Ben de Ruyter zeilde de Whitbread Round the World Race

Conny van Rietschoten met zijn Flyer kennen we allemaal wel, maar de Flyer was niet het enige Nederlandse zeilschip wat deelnam aan de Whitbread in 1977- 1978
Ben de Ruyter zeilde op 28 jarige leeftijd de race op de Tielsa, de stalen multi knikspant van Dirk Nauta.
Aanleiding voor mij om Ben uit te nodigen voor de film When Boys Became Man, over de Volvo Ocean Race.
In theater de Uitkijk vleien we ons in de rode fluwelen stoeltjes om het zeilgeweld te aanschouwen, om tot de conclusie te komen dat er in de afgelopen 36 jaar wel ontzettend veel veranderd is.

Je legde 2000 gulden in voor de boordkas, dat is tegenwoordig wel anders. Wat heeft er volgens jou onder andere toe bijgedragen dat dit in de afgelopen jaren zo veranderd is?

Wat was je zeilervaring toen Dirk je vroeg om mee te zeilen met de Whitbread?
Ik had veel in open boten gezeild, had een eigen stalen S spant. Daarnaast zeilde ik regelmatig met Dirk Nauta en Hendrik Huisman (Twellegea met de Norseman en Great Escape) onder andere naar Noorwegen, Engeland en de Canarische eilanden.

Je legde 2000 gulden in voor de boordkas, dat is tegenwoordig wel anders. Wat heeft er volgens jou onder andere toe bijgedragen dat dit in de afgelopen jaren zo veranderd is?
Wij hadden alleen van die ouderwetse oliepakken, poolpakken en laarzen, dat was het wat betreft de sponsoring (Lankhorst). Voor de rest gewoon eigen kleding.
De Flyer met Conny van Rietschoten won de race, wat ontzettend veel belangstelling opleverde. Door al deze belangstelling en media aandacht is de sponsoring daarna beter op gang gekomen.

Hoe was het leven aan boord van de Tielsa tijdens de race?
We hadden weinig communicatie met de wal, deze was alleen mogelijk met onze zender aan boord, als alles al meewerkte. Navigatie deden we nog met een sextant, en weerberichten kregen wij in morse.
Een geluk vergeleken met nu was het comfort aan boord, ieder een eigen kooi en een goede kombuis. We aten gevriesdroogde groenten, gebruikten melkpoeder en hadden toch ook gewoon eten mee, voor zover mogelijk. We hadden ook heel erg veel krentenbrood van een bakker uit Stavoren meegekregen, en dat bleef heeeel lang goed. Ook werd er wel eens brood gebakken, en verder veel gedroogde zuidvruchten en muesli.

Hoe was de sfeer en teamspirit onderling aan boord?
We waren met elf Nederlanders en een Zwitser aan boord. Ondanks dat bijna niemand deze ervaring had, was de sfeer erg goed en kameraadschappelijk. En ja natuurlijk is er wel eens wat, gewoon mopperen en kankeren en dan maar weer doorgaan. Je hebt geen keuze, je gaat gewoon door met toch wel heel fanatiek zeilen.

De film When Boys Became Man gaat vooral ook over coaching, in jullie tijd bestond het fenomeen coaching op deze manier nog niet neem ik aan?
Denk je dat het voor bij jullie aan boord verschil gemaakt zou kunnen hebben?
Ik heb geen idee, heb er dan ook geen enkele ervaring mee. Ik denk eigenlijk van niet want wij hebben alles zelf opgelost.
Daarnaast was er natuurlijk ook geen shore crew, daardoor waren we in havens dus ook nog eens met de boot bezig. Er was geen geld beschikbaar, dus al onze reparaties moesten gedaan worden met enkel lokale of Nederlandse hulp indien mogelijk. Wij hebben bijvoorbeeld de derde leg gevaren zonder onze grootte spinaker. Deze kon pas laat besteld worden, en toen deze eenmaal op transport ging zaten wij alweer op zee.

Onze zeilmaker had het erg slecht, hij zat bijna altijd binnen in zijn zeilpak achter de naaimachine natte zeilen te repareren.

Jullie eindigde met de Tielsa op de 11e plaats, is dit zonder slag of stoot gegaan?
In het geheel niet, mede door de drie toch wel lange rakken en de vele schades aan zeilen en materiaal. Onze zeilmaker had het erg slecht, hij zat bijna altijd binnen in zijn zeilpak achter de naaimachine natte zeilen te repareren.
De Tielsa was ook niet op rating gebouwd, en dat maakte de kans op een goede plaats erg moeilijk. Het voordeel was dat de boot loeisterk was, en we konden heel lang met veel zeil blijven varen. Dat gaf dan wel weer een aanslag op onze blokken, grinder en lieren, welke we gewoon kapot trokken. Onze storm spinakker was tri radial, maar gemaakt van dacron zeildoek. Deze ging pas stuk in het kanaal toe wij dicht achter de Flyer aan voeren, waarvan toen de bekende opnames zijn gemaakt op de Solent waarbij zei hun spi verspeelden.
Bij ons ging toen de topring uit het zeil ,en dat hebben we weer kunnen repareren door er twee aluminium platen omheen te vouwen en met bouten en moeren vast te zetten, een gat erin te boren en hem er weer gewoon op te zetten. Alle sluitingen van de spi schoten hadden het allang begeven, en we knoopten de schoten aan de spi en zaagde de schoot bij de knoop door met het broodmes. Later hebben we de perfecte sluiting (Sparcraft) gekregen en die zijn nooit meer stuk gegaan.

Hoe kijk je terug op de Whitbread Round the World Race?
De boot was gebouwd uit Corten staal, multi knikspant met 6 knikken en ketch getuigd wat na afloop niet de beste tuigage bleek voor deze race zie bv de Kings Legend een Swan 65 sloop getuigd. Dit was toen heel bijzonder en volgens mijn weten de enige Swan 65 sloop getuigd. In de race hierna zie je ook geen ketch meer varen zie de Flyer 2. Ik kan je ook verklappen zo’n stukkie zeilen en lang weg zijn niet echt zo goed is voor je huwelijk…

Ben je regelmatig nog op het water te vinden?
Jazeker, ik heb nu een ex IOR racer van 43ft en ontworpen door Doug Peterson uit 1979.
Hier vaar ik privé regelmatig mee vanuit Muiden, maar zij wordt ook gebruikt voor de verhuur in wat wij noemen bedrijfsuitjes. Het leuke is dat we daar een paar van deze boten hebben, we gaan dan ook regelmatig met de klanten wedstrijdzeilen op het Markermeer.

Mocht je de film When Boys Became Man nog niet gezien hebben, tijdens de North Sea Regatta is je kans.

Saskia Poelman

http://www.tielsa.info/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nederland_in_de_Volvo_Ocean_Race

Reacties

Reacties