Zeeziel: Familie van Westerhoven
Op Terschelling vergaapt Toon van Westerhoven zich als achttien jarige jongen, aan een ingevroren, gejoggeld geel schip, de Taeke Hadewych .Weggerukt uit golven van gedachten steekt daar plots een hoofd naar buiten, Eerde Beulakker is de naam. Eerde heeft wel behoefte aan een zeilmaatje. We gaan naar Nova Zembla, Toon! Nova Zembla is het nooit geworden. Ze zijn Willem Barentsz tot aan Bereneiland achterna gegaan, en andere oorden waarbij er als je uitademt een pluimpje rook uit je mond komt.
Er ontstaat al zeilend een hechte band, zo hecht dat Eerde zich aan de bewegende adamsappel van Toon irriteert, en Toon andersom aan de krakende crackers van Eerde.
Eerde bemerkt vaker en vaker ademnood bij het straktrekken van de schoten, en het hijsen van de zeilen. De ziekte ALS wordt geconstateerd. Helaas zijn Eerde en zijn vrouw Hedwig genoodzaakt hun trouwe Taeke van de hand te doen.
Weinig gedachten heeft het nest Westerhoven nodig, het schip wordt hen gegund. Toon, Henriette en zoon Floris worden de nieuwe eigenaren. Zich er bewust van dat ze een schip met een ziel kopen, en de daarbij behorende twee en een halve meter hoge stapel zeekaarten, inclusief potlood kruisjes. De familie van Westerhoven vaart rond met een BS (Bekend Schip), herkenbaar aan haar gele oliejas. In iedere haven waar ze aanlegt, drommen er wel een aantal opgewonden zeilers om haar heen.
Het jonge gezin slaat alles nuchter gade, terwijl ze ondertussen dromen van de Noordwest Passage. Scheepshond Jilles wordt alvast getraind op een fop grasmat op het voordek,- en Floris steekt zijn wipneus in de zeekaarten. Zij gaan voor hun droom,- en zetten voort waar Eerde gestopt is. Welke sterk aanwezig is in inspiratie, en aan wat hij achtergelaten heeft. In zijn geest varen ze verder.
Nou vooruit een koelkast in de Taeke moet nog wel kunnen.
Saskia Poelman
Saskia Poelman
