VOR Brand-blog: Kamelenrace op de oceaan

Word je ’s ochtends wakker, kopje koffie, tracker bekijken.. en niks. Nu Leg 6 begint te lijken op 1 grote kamelen race valt er weinig spektakel te verwachten. Daarnaast is het voor ons Brunel fans extra zuur omdat zij hekkensluiter zijn. Dus ik begrijp wel dat mensen interesse verliezen. Maar gelukkig ben ik er nog! Want er gebeurt genoeg!


Aan boord van Dong Feng is bijvoorbeeld de water maker kapot. Dit zorgt voor enige stress bij de mannen die juist zo hard gewerkt hebben om aan de start te kunnen verschijnen. De alternatieve hand machine werkt (uiteraard) niet optimaal. De water maker kan 35 liter per uur produceren. De handmachine heeft 35 liter water nodig om 1 liter in 15 minuten te produceren. Sam Greenfield (OBR) heeft het even uitgerekend: Voor het freeze-dried eten hebben ze 3 of 4 flessen water nodig. De mannen eten 3 maaltijden per dag. 9 mensen aan boord die het met 1 fles per dag kunnen redden. Dat is sowieso al 18 flessen, dus 4,5 uur pompen om het gewoon te “redden”.. “.. en als we deze wind houden voor de hele etappe zullen onze vrouwen kinderen hebben, maar niet van ons” – zegt Kevin Escoffier van Dong Feng. Aan humor geen gebrek.

Matt Knighton (OBR Abu Dhabi) beschrijft de race tot nu toe als een groep kinderen die allemaal richting een onzichtbare chocolade bar rennen in het oosten. We kijken naar elkaar en iedere verandering van koers van een andere boot zorgt voor stress in de groep. Kudde gedrag” – zo noemen ze het. De strijd met Alvimedica noemen ze match racing. Aan dek kijken de teams naar een rechte lijn zeilen. Als een vlaag een team wat wind geeft kan op de seconde afgeteld worden wanneer het de volgende boot bereikt. Alleen de kleine verschillen in de zeilplannen maakt het nog interessant. Volgens Abu Dhabi gebruikt Team SCA hun FRO niet na de schade van LEG5. Zij mochten deze niet vervangen van de jury en het resultaat is dat zij met hardere wind compenseren door een rif in het grootzeil. Maar Corinna Halloran (OBR SCA) verteld een ander verhaal: Het is net een videospel. We schuiven naar voren, dan naar achteren en dan iemand anders schuift weer naar voren. Door de winddraaiingen wisselen wij continu van Mast-head naar FR0 naar J1 en weer naar de FR0 en 1 rif terug naar de Mast-head. De mannen wisselen duidelijk minder, maar de groep blijft dicht bij elkaar. To change, or not to change.. that’s the question.

Vanaf Brunel is sinds de start van de etappe nog geen update geweest zoals van de andere boten. In deze condities lijkt het mij bijna onmogelijk dat het ligt aan zeeziekte van Stefan. Na de winst van de inport race is het nu echter zaak voor Brunel om bij te blijven en (hopelijk) voor een verrassing te zorgen. Aan de andere kant is er nog helemaal niks aan de hand. De verschillen zijn nog steeds zo vreselijk klein: alle boten liggen binnen 3.2 nm van elkaar en kunnen elkaar via de AIS volgen. Een kudde op de Atlantische Ocean. Wie breekt het eerst los?

Reacties

Reacties

Geef een reactie