Westkapelle, vuurtoren

Ik sta heel hoog. Het lage eiland ligt
beneden, met achter me de zee.
Huizen zijn speelgoed, maar een meeuw
wordt groter vlak bij mijn gezicht.

Ik zie steeds meer. Herken dezelfde dingen
die nu heel anders zijn. De wegen smal
lopen naar nergens. Herinneringen
bestaan alleen voor anderen
wanneer ik val.
Johanna Kruit

Reacties

Reacties

Geef een reactie